 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
12.HUKUK DAİRESİ
ESAS 1994 KARAR
10684 10957
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi :ANKARA 1.İCRA HAKİMLİĞİ
Tarihi :25/5/1994
Nosu :283/378
Davacı :Borçlu :TC.Ziraat Bankası
Davalı :Alacaklı :Hasan Çetin
Yukarıda tarih ve numarası yazılı merci kararının müddeti içinde
temyizen tetkik Borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili
dosya mahalinden daireye 3.8.l994 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve
gereği görüşülüp düşünüldü:
Borçludan ilamlı takip yolu ile tahsili istenen alacak, fazla mesai,
hafta tatili ve genel tatil ücreti alacağıdır ve 193 sayılı Gelir Vergisi
Kanununun 61. maddesine göre ücretten maduttur. Aynı 94/1. maddesine göre
ise, işveren, ödeyeceği miktar üzerinden 103 ve 104 maddeler hükümü gereğince
ödemeler nakten veya hesabı yaptıkları sırada, istihkak sahiplerinin Gelir
Vergilerine mahsuben tevkifat yapmaya mecburdur. 213 Sayılı Vergi Usul
Kanununun 8. maddesine göre borçlu-işveren Vergi Sorumlusu, Alacaklı İşçi ise
vergi mükellefidir. Borçlu-İşveren, verginin ödenmesi bakımından vergi
dairesine karşı sorumludur. Takip dayanağı ilamda fazla mesai hafta tatili ve
genel tatil ücretlerinin net olarak hesaplandığı belirtilmediğinden alacağın
net değil brüt olduğunun kabulü gerekir. İlam dayanağı bilirkişi raporundan
da hesaplamanın net şekilde yapılmadığı anlaşılmaktadır. "Vergi sorumlusu"
sıfatı ile borçlu-işverenin ilamda yazılı işçi alacağından vergi dairesine
yatırmak zorunda olduğu yasal kesintileri (gelir vergisine) mahsup ederek,
kalanını icra dairesine yatırmakla borcundan kurtulabileceği ve borçlu
işverenin bu hususu isteyebileceği dairemizin, giderek Yargıtay'ın yerleşmiş
görüşlerindendir. (HGK.27.6.1984 tarih 12.280/752 sayılı kararı)
Mercice; anılan maddeler gereğince, işverenin vergi dairesine sorumlu
olduğu ve kesilmesi gereken gelir vergisi miktarı yöntemince saptanıp, bu
kısım hakkındaki takibin iptaline karar vermek ayrıca 48. örnek takip
talepnamesinde açıkca faize faiz istenmiş olduğu da gözetilerek bu konudaki
şikayet kabul edilmek gerekirken yazılı şekilde karar vermiş olması
isabetsizdir.
SONUÇ:Borçlu vekilinin temyiz itirazının kabulü ile merci kararının
yukarıda yazılı nedenle İİK.nun 366. ve HUMK.nun 428. maddeleri uyarınca
(BOZULMASINA) 22.9.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
C.Sanin S.Dinçaslan M.Erman M.Oskay O.İzgiey
|
