 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2. HUKUK DAİRESİ
Sayı :
Esas Karar
94/10000 94/9676
Y A R G I T A Y İ L A M I
Davalıya yapılan teberru Medeni Kanunun 603/2. maddesinde gösterilen
nitelikte değilse davacı furua yapılan teberrunun miras payına mahsuben
verildiğini ve iadeye tabi olduğunu davacı her türlü delille isbat edebilir.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli
mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp
düşünüldü.
Dava mirasta iadeye ilişkin olup Hukuki dayanağı Medeni Kanunun 603
maddesidir. Davalıya yapılan teberru Medeni Kanunun 603/2 maddesinde
sayılanlardan değildir. Bu halde Medeni Kanunun 603/1. maddesine göre
davacılar davalıya yapılan teberrunun miras payına mahsuben verildiğini ve
maddenin ikinci fıkrası hükmüncede iadeye tabi olduğunu isbatlamaları
gerekir. Mahkemenin isbat yükünü davalıya yüklemesi doğru değildir. Diğer
yandan mirasta iade davasında gerek teberrunun miras payına mahsuben
verildiği, gerekse iadeye tabi olup olmadığı iddia ve savunmaları her türlü
delil ile isbatlanabilir. Mahkemenin davalı taraftan sadece yazılı delil
istemesi de yasaya aykırıdır. Taraflardan birisi isbatla yükümlü olmadığı
bir konuda isbata zorlanmış ve isbat yükünün kendisine düşmediği mahkemece
bildirilmediği için isbatın kendine ait olduğu zannı ile hasma yemin
yöneltmiş ise bu gereksiz yemin, yemin teklif eden davalıyı bağlamaz.
O halde mahkemece yapılacak iş tarafların delillerini sormak ikame
edilen delilleri toplamak bütün deliller birlikte değerlendirilmek sonucuna
göre bir karar vermekten ibarettir. Yersiz olan yeminli karar verilmesi usul
ve yasaya aykırıdır.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz olunan hükmün
BOZULMASINA, temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine oybirliğiyle
karar verildi. 14.10.1994
Başkan Üye Üye Üye Üye
Tahir Alp Nedim Turhan Ş.D.Kabukcuoğlu Ferman Kıbrıscıklı Özcan Aksoy
|
