 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1993/979 1993/4319
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi :Karşıyaka 2.Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi :24.11.1992
Nosu :1992/1102-1350
Davacı :Pıtırak Apt.Yönetimi Vekili Av.Tekin Dizgin
Davalı :Cahit Akan Vekili av.Feyzi Günhan
Dava dilekçesinde itirazın iptali istenilmiştir. Mahkemece davanın
kısmen kabulü cihetine gidilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Kat Mülkiyeti Kanununun 28. maddesi hükmüne göre yönetim planı bütün
kat maliklerini bağlayan bir sözleşme niteliğinde olup aynı kanununun 20.
maddesine göre de kat malikleri ortak gider ve avansın ödenmesinden
aralarında yasanın öngördüğünden değişik bir sorumluluk ve ödeme tarzını
kabul edebilirler. Dosya arasında bulunan yönetim planının 7. sayfasında yer
alan 5. maddenin (g) bendine göre bağımsız bölümler oturma raporlarını
aldıkları tarihten başlamak kaydıyla genel giderlere katılırlar. Yönetim
planının bu hükmü iptal edilmedikçe taraflar arasında geçerli olup, dava
konusu bağımsız bölümler tamamlandığı için 1991/605 esas sayılı dava dosyası
üzerinde görülen Karşıyaka 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin 28.5.1991 günlü kararı
ile irtifak hakkının 3 yıl daha uzatılmasına karar alan davalının dava konusu
bağımsız bölümlerini ikmal ettirmediği ve bu suretle yönetim planında
öngörülen oturma iznini almadığı ve fiilende içerisinde oturmadığı
anlaşılmaktadır.
Davalının kötü niyetli olması sözleşme niteliğinde bulunan yönetim
planının iptaline bir gerekçe olursa da iptal edilmedikçe bu hükmün taraflar
arasında uygulanması gerektiği kabul edilmelidir.
Ancak, yönetim planının bu hükmü Kat Mülkiyeti Kanununun 20. maddesi
kapsamındaki genel gider ve avanslarla ilgili olup aynı parsel üzerinde
birden çok blok halinde olduğu anlaşılan ana gayrimenkulun tamamlanmayan
davalıya ait bağımsız bölümleri hakkında Kat Mülkiyeti Kanununun ek 3.
maddesinin (b) fıkrasının son cümlesinin uygulanıp uygulanmayacağı, dava
konusu edilen giderlerin niteliklerinin davacıya açıklattırılması ve
gerekirse bu konuda yeniden bilirkişi incelemesi yapılması suretiyle
belirlenmelidir.
Bu inceleme ile davalının sahip olduğu bitmemiş bağımsız bölümleri
ilgilendiren masraf kalemleri belirlenip yukarda sözü edilen (g) bendi
kapsamı dışında kalanlardan sorumlu olabileceği miktar saptanmalı ve ona
hükmedilmelidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 5.4.1993
gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki M.A.Selçuk S.Erçoklu M.Tutar A.Nazlıoğlu
|
