 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.Hukuk Dairesi
Sayı:
ESAS KARAR
93/9453 93/10835
Özet: M.K.161 ve 162/3.maddesine dayanan nafaka isteği her yerde
ileriye sürülebilir. Yetki söz konusu değildir.
TEMYİZ EDEN:Davacı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli
mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup temyiz isteminin
süresinde olduğu anlaşıldıktan gereği görüşülüp düşünüldü.
Davacının istemi Medeni Kanunun l37.maddesinde düzenlenen Tedbir
nafakası yanında Medeni Kanununun l6l.ve l62/3.maddesi ile düzenlenen ve ayrı
yaşama hakkına dayanan nafaka niteliğindedir.
Nafaka davası basit usule tabi olup, (HUMK.507, l76/3) ilk oturuma
kadar cevap vermek ve ilk itirazda bulunmak mümkündür. (HUMK.5ll, 478)
Davacı süresinde ki cevabı ile boşanma davasına bakan mahkemenin nafakaya
karar verebileceğini ileri sürmekle yetki itirazında bulunulmuştur. Davacının
Medeni Kanunun l37.maddesi uyarınca vaki isteği hakkında karar verme yetki ve
görevi boşanma davasına bakan mahkemeye ait ise de, Medeni Kanunun l6l ve
l62/3.maddesine dayanan davasının niteliği itibarıyle aynı kanunun l36. Hukuk
Usulü Muhakemeleri Kanununun 9/3 maddesi ile l04/2. maddesinin uygulama
olanağı yoktur. 7.6.l935 tarihli 92/l6 sayılı İçtihadı birleştirme kararı
uyarınca Medeni Kanunun l6l ve l62 maddesine dayanan davanın esasının
incelenip sonucu uyarınca karar vermek gerekirken davanın tümü itibariyle
yetki yönünden reddi doğru değildir.
SONUÇ :Açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, temyiz
peşin harcının yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi.
12.11.1993
BAŞKAN ÜYE ÜYE ÜYE ÜYE
Tahir Alp Nedim Turhan Ş.D.Kabukçuoğlu F.Kıbrıscıklı Özcan Aksoy
|
