 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Onsekizinci Hukuk Dairesi
E. 1993/9128
K. 1993/11071
T. 19.10.1993
* KAMULAŞTIRMADA ARSA NİTELİĞİ
* HUKUKEN İSKANA UYGUNLUK
ÖZET : Bir taşınmazın arsa sayılabilmesi için; imar planı içerisinde yer
alması, ya da imar planı içinde olmasa bile hukuken iskana müsait olması
lazımdır.
Bakanlar Kurulu Kararlarınca, kamu yararı ve sağlığı açısından iskana da
yasaklanmış yerler arsa sayılamaz.
(2942 s. Kamulaştırma K. m. 11)
Dava dilekçesinde, kamulaştırma bedelinin arttırılması ile faiz ve masrafların
davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü
cihetine gidilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün
kağıtlar okunup, gereği düşünüldü:
Dosyaya getirtilen İzmir Büyükşehir Belediye Başkanlığı ve Bayındırlık ve
İskan Müdürlüğü yazılarından Menderes İlçesi Oğlananası Köyü sınırları içinde
yer alan dava konusu taşınmazların kamulaştırma tarihi olan 5.1.1992
tarihinden önce 12.1.1991 tarihinde Bayındırlık ve İskan Bakanlığı'nın kararı
ile (İzmir Kenti'ne içme ve kullanma suyu temin edilen ve edilecek olan
yüzeysel su kaynaklarının kirlenmeye karşı korunması) hakkındaki yönetmelik
uyarınca imara kapalı duruma getirildikleri ve bu suretle Yargıtay
uygulamasında esas alınan 28.2.1983 gün ve 1983/6122 sayılı Bakanlar Kurulu
Kararına göre arsa niteliğinde sayılması mümkün olmayan taşınmaz niteliğinde
bulunduğu anlaşılmaktadır.
Herhangi bir taşınmazın arsa niteliğinde sayılabilmesi için, sahip olması
gereken en esaslı ayırıcı nitelik, yukarıda sözü edilen Bakanlar Kurulu
Kararı uyarınca imar planı içerisinde yer alması yada imar planı içinde
olmasa bile hukuken iskana müsait olmasıdır. Dava konusu taşınmazın içinde
yer aldığı alan imar planı dışında bulunmakla beraber kamu yararı ve sağlığı
açısından iskana da yasaklanmış bölge niteliğinde bulunduğu cihetle arsa
olarak kabulü söz konusu olamaz.
Bu nedenle, dava konusu taşınmaları arsa niteliğinde kabul eden ve ona göre
değer belirleyen bilirkişi raporlarına göre hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde
hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan
kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), temyiz peşin
harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 19.10.1993 gününde oybirliğiyle
karar verildi.
|
