 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.HUKUK DAİRESİ
Sayı :
ESAS KARAR
93/8938 93/9751
ÖZET: Boşanma yüzünden maddi tazminata dayanak yapılan menfeatler
evlilik birliğinin devam ettiği dönemde normal koşullar altında bir eşin
diğer eşten yapmasını bekleyebileceği ölçüde makul, ciddi ve sürekli
olmalıdır.
Yukarıda tarihi, numarası, konusu ve tarafları gösterilen
hükmün; Dairenin 25.6.1993 gün ve 5739/6576 sayılı ilamiyle onanmasına karar
verilmişti. Adı geçen Dairemiz kararının düzeltilmesi istenilmekle, evrak
okundu, gereği görüşülüp düşünüldü.
1- Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre Hukuk Usulü Muhakemeleri
Kanunun 440. maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirisine uygun olmayan
davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan karar düzeltme isteği
yersizdir.
2-Öncelikle belirtmek gerekirki istenilen maddi tazminat boşanmanın
eki (fer'i) niteliğindedir. Yargılamanın her asamasında yazılı yahut sözlü
istenmesi imkan dahilindedir. Medeni Kanunun 143/1 maddesi, mevcut ve hatta
muntazar bir menfeati boşanma yüzünden haleldar olan kabahatsiz karı veya
kocanın kabahatli olan taraftan münasip bir maddi tazminat talebine hakkı
vardır kuralını getirmiştir. Görüldüğü gibi maddi tazminatın hüküm altına
alınabilmesi için öncelikle bu konuda bir isteğin bulunması, boşanma yüzünden
mevcut ve hatta muntazar bir menfeatin haleldar olması ve istekte bulunanın
boşanmada kabahatsiz olması gerekmektedir. Yasa koyucu muntazar menfeatin
neler olduğunu göstermemiştir. Maddi tazminata esas alınabilecek ve boşanma
yüzünden haleldar olduğu ileri sürülen menfeatler, toplumun genel yapısı,
ülke şartları ve yasam gerçekleri göz önüne alınmak suretiyle ve herhalde
evlilik birliğinin devam ettiği dönemde normal koşullar altında bir eşin
diğer eşten yapmasını bekleyebileceği ölçüde makul, ciddi ve sürekli
olmalıdır. Maddi tazminat belirlenirkende haleldar olduğu ifade edilen
menfeatlerin varlığının kanıtlanması yanında, kabahatsiz eşin eğitim düzeyi,
yaşı itibariyle evlenme şansını kaybetme oranı ve ileri sürülenisteğin başka
bir yolla karşılanmasının mümkün olup olmadığının değerlendirilmesi
gerekeceğide kuşkusuzdur.
Bu durumda davacıdan 17.3.1993 tarihli dilekcesini Hukuk Usulü
Muhakemeleri Yasasının 75.maddeside dikkate alınarak gerekli açıklamanın
yaptırılması, mevcut ve muntazar menfeatleri nedeni ile uğradığı veya
uğrayacağı zararı hakkında bilgi alınması mevcut deliller, somut olayın
özellikleri gözetilerek yukarıda çizilen genel çerceve içersinde
değerlendirme yapılarak davalı yararına munasip bir maddi tazminata
hükmedilmesi gerekmektedir. Ne varki işin temyiz incelemesi asamasında bu
yönün gözden kaçtığı ve kararın onandığı görülmekle, davalının karar düzeltme
isteğinin kabulüne, dairemizin 25.6.1993 gün ve 5739/6576 sayılı onama
kararının kaldırılmasına, hükmün açıklanan sebeple bozulmasına karar
verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ : Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasasının 440-442 maddeleri gereğince
davalının maddi tazminata ilişkin karar düzeltme isteğinin kabulüne,
Dairemizin onama kararının kaldırılmasına ve hükmün ikinci bentte açıklanan
sebeple BOZULMASINA temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine
oyçokluğuyla karar verildi.22.10.1993
BAŞKAN ÜYE ÜYE ÜYE ÜYE
Tahir Alp Nedim Turhan Hakkı Dinç Özcan Aksoy A.İhsan Özuğur
(muhalif)
MUHALEFET ŞERHİ
Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre Hukuk Usulü Muhakemeleri
Kanunun 440. maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirisine uygun olmayan karar
düzeltme isteğinin reddi görüşündeyim. Bu itibarla sayın çoğunluğun görüşüne
katılmıyorum.
Üye
Özcan Aksoy
|
