 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Ondokuzuncu Hukuk Dairesi
E. 1993/873
K. 1993/5720
T. 22.9.1993
* ÇALINAN ARAÇLARDAN SORUMLULUK
* İŞLETENİN KUSURSUZLUĞU
* ATFI KABİL İHMAL VEYA KUSUR
ÖZET : 2918 sayılı Kanunun 107. maddesine göre; işleten, aracın çalınmasında
kusursuz olduğunu kanıtlarsa sorumlu tutulamaz.
(2918 s. Trafik K. m. 107)
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda
yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik
olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine
dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı dilekçesinde; davalıya ait otonun kendisine ait otoya tam kusurlu
şekilde arkadan çarpıp hasarına sebebiyet verdiğini, davalı aracındaki
sürücünün kaçtığını, hasarını tespit ettirdiğini belirtip toplam 30.062.000
TL. zararın 6.11.1991'den itibaren yasal faizi ile birlikte tazminine karar
verilmesini istemiştir.
Davalı; otosunu evinin otoparkına park edip bıraktığını, otonun buradan
çalındığını, durumu polise bildirdiğini, kusursuz olduğunu belirtip davanın
reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının kusursuzluğunu ispat edememiş olduğuna dayalı olarak
davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece olayın, aracın çalınması sonunda çalan kişilerce vukua
getirildiğinin kabul edilmesine rağmen, hüküm, otonun çalınmasında davalının
kusursuz olduğunun ispat edilemediğine dayandırılmıştır. Nevar ki, mahkemece
yapılan araştırma ve inceleme, çalınmada davalının 2918 sayılı Kanunun 107.
maddesine göre kusurlu olup olmadığını göstermeye yeterli seviyede değildir.
Şöyle ki; 1. Poliste tutulan 6.11.1991 tarihli görgü tespit ve teslim
tutanağında, otonun içinde teyp, kaset vs. gibi eşyalar ile birlikte
(anahtar) görüldüğünün belirtilmesine rağmen bu anahtarın otonun kontak
anahtarı mı, yoksa davalıya veya kaçan kişilere ait alelade bir anahtar mı
olduğu hususu açıklanmış olmayıp, mahkemece de bu konuya ilişkin olarak
araştırma yapılmamış olmakla otonun, çalan şahıslar tarafından ne tür bir
imkan elde edilip, ne tür bir yöntem kullanılarak çalınmış olduğu
anlaşılamamaktadır.
2. Otonun, davacının park ettiği oto park yerinden çalınmış olduğu kabul
edildiği halde bu otopark yerinin nitelikleri ve davacının park etmesi
sırasında aldığı tedbirlerin neler olduğu da belirlenmiş değildir.
Bu durumda mahkemece yapılması gereken iş; taraflardan yukarıda açıklanan
bentlerdeki hususlara ilişkin delilleri sorulup, bildirecekleri deliller
toplanarak, bunların değerlendirilmesi zımnında otonun çalındığı yerde bir
keşif yapılması suretiyle bu konularda uzman bilirkişi veya bilirkişilerden
otonun çalındığı yerdeki çevresel şartlar ve çalınmayı önleme hususundaki
objektif ve makul imkanlar itibarı ile otonun çalınmasında davacıya atfı
kabil ihmal veya kusur bulunup bulunmadığı hususunda gerekçeli mütalaa veya
rapor alınarak sonucuna göre karar vermekten ibaret iken aksine düşüncelerle
yazılı şekilde hüküm oluşturulması isabetsiz olup, davalının temyiz
itirazları bu sebeple yerinde olmakla hükmün bozulması gerekmiştir.
S o n u ç : Yukarıda yazılı nedenlerle mahkeme kararının (BOZULMASINA), peşin
harcın istek halinde iadesine, 22.9.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|