 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Onsekizinci Hukuk Dairesi
E. 1993/8739
K. 1993/10759
T. 12.10.1993
* AYRI PARSELLER ÜZERİNDE BULUNAN BİNALARIN ORTAK YÖNETİMİNDEN DOĞAN ALACAK
TALEBİ
* AKTİF HUSUMET EHLİYETİ
ÖZET : Davalı kiracının içinde oturduğu bağımsız bölüm, bir bölümünü teşkil
ettiği anagayrimenkulde, kat irtifakı tesis edilmiş ise de; uyuşmazlık
hakkında yapılan icra takibine konu alacak, bu anagayrimenkulün yönetiminden
değil, diğer parseller üzerinde inşa edilmiş binaların da dahil olduğu ortak
yönetimden kaynaklanmaktadır. Ortak yönetimin yöneticisi olan davacı, aynı
parselde kat maliki de olmadığından Kat Mülkiyeti Kanununun 20. maddesinin
değişik 2. fıkrası uyarınca aktif husumet ehliyetine sahip değildir. Bu
durumda kiracı olan davalı hakkında Kat Mülkiyeti Kanununun 22/1. maddesi
hükmü uygulanmaz.
(634 s. KMK. m. 20/1-2)
Dava dilekçesinde itirazın iptali istenilmiştir. Mahkemece, davanın kısmen
kabulü cihetine gidilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra; dosyadaki bütün
kağıtlar okunup, gereği düşünüldü:
Dosya içerisinde bulunan yönetim planından anlaşıldığı üzere, aralarında
davalının da bir bağımsız bölümünde kiracı olarak oturduğu 5 numaralı parsel
üzerindeki bina ile komşu parseller üzerindeki binaların kat malikleri
arasında bazı ortak hizmetlerin yürütülmesi için bir sözleşme yapılmış olup,
sözü edilen sözleşme uyarınca (ortak yönetim planı) ortak yönetime seçilen
yönetici davalı kiracı hakkında ortak yönetimle ilgili giderleri ödememesi
nedeniyle icra takibinde bulunmuş, itiraz üzerine ise bu dava açılmıştır.
Mahkemece, taraflar arasındaki uyuşmazlık Kat Mülkiyeti Yasasına göre
çözümlenmiş ise de, uyuşmazlığın bu yasa hükümlerine göre çözümlenebilmesi
için binalarda kat mülkiyetine yada kat irtifakına geçilmiş olması gerekir.
Kat Mülkiyeti Yasası hükümlerine göre aynı parsel üzerinde bulunan binalarda
ancak kat mülkiyeti kurulabilir ve kat mülkiyeti hükümleri bu binaların
bağımsız bölümleri hakkında geçerlidir.
Ayrı ayrı parseller üzerinde kurulan binaların bağımsız bölüm malikleri ortak
yerlerin yönetimi için sözleşme ile ortak bir yönetim tarzı kabul edebilir
iseler de, böyle bir kabul genel hükümlere tabii bir sözleşme niteliğinde
olup yalnız tarafları bağlar. Davalı, kiracı olup bu sözleşmeye (yönetim
planı) taraf olmadığına göre sözleşme hükümleri ile bağlı değildir. İçinde
oturduğu bağımsız bölüm bir bölümünü teşkil ettiği anagayrimenkulde kat
irtifakı tesis edilmiş ise de uyuşmazlık, hakkında yapılan icra takibine konu
alacak bu anagayrimenkulün yönetiminden değil diğer parseller üzerinde inşa
edilmiş binaların da dahil olduğu ortak yönetimden kaynaklanmaktadır.
Bu durumda, ortak yönetimin yöneticisi olan davacının aynı parselde kat maliki
de olmadığı için Yasanın 20. maddesinin değişik 2. fıkrası uyarınca aktif
husumet ehliyetine sahip olmadığı da dikkate alınarak, kiracı olan davalı
hakkında Kat Mülkiyeti Kanununun 22. maddesinin 1. fıkrası hükmü
uygulanamayacağından, icra takibi yapamamış ve dava açmamış,
Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde
hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan
kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), temyiz peşin
harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.10.1993 gününde oybirliğiyle
karar verildi.
|