 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.Hukuk Dairesi
Sayı:
ESAS KARAR
93/8625 93/9559
Özet:Tarafların M.K.134/3.maddesi uyarınca birleşen boşanma
iradelerinin serbest olmadığını açıkca ortaya koyan olğular belirlenip
gerekçede gösterilmeden boşanma davası red edilemez.
TEMYİZ EDEN:Davacı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli
mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp
düşünüldü.
Karar gerekçeli olmalıdır.
Gerekçenin neyi ihtiva edeceği ve nasıl yazılacağı ise Hukuk Usulü
Muhakemeleri Kanunun 388/3 maddesinde gösterilmiştir.
Öte yandan Medeni Kanunun 3444 Sayılı kararla değişik 134/3 maddesine
göre "Evlilik en az bir yıl sürmüşse, eşlerin birlikte baş vurması yada bir
eşin diğerinin davasını kabul etmesi halinde evlilik birliği temelinden
sarsılmış sayılır.
Bu halde boşanma kararı verilebilmesi için, hakimin bizzat tarafları
dinleyerek iradelerin serbestçe açıklandığına kanaat getirmesi ve boşanmanın
mali sonuçları ile çoçukların durumu hususunda taraflarca kabul edilecek
düzenlemeyi uygun bulması şarttır. Hakim tarafların ve çoçukların
menfeatlerini nazara alarak bu anlaşmada gerekli gördüğü değişiklikleri
yapabilir. Bu değişikliklerin taraflarca da kabulü halinde boşanmaya
hükmolunur. Bu halde 150.maddenin 3 numaralı bendi hükmü uygulanmaz".
Tarafların 21.8.1968 de evlendikleri davanın 2.10.1992 tarihinde
açıldığı 10.12.1992günlü oturumda davalının davayı kabul ettiği ve boşanmanın
mali sonuçları ile çoçukların velayeti konusunda anlaştıkları beyanlarının
tutanağa geçirilip imzalarının alındığı anlaşılmaktadır.
Tarafların hür iradelerini ortadan kaldıracak her hangi bir durum
bulunmamaktadır.
Mahkemece davanın reddine esas alınan "davacının babasından dulluk
maaşı almak düşüncesi ile davayı açmış olabileceği " şeklinde ifade edilen
konu saike ilişkin olup boşanma konusundaki serbest iradeyi ortadan
kaldırmaz.
Söz konusu madde koşulları oluştuğundan boşanmaya karar verilmesi
gerekirken yasa hükmünün yorumunda yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar
verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA temyiz
peşin harcın yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi. 20.10.1993
BAŞKAN ÜYE ÜYE ÜYE ÜYE
Tahir Alp Ş.D.Kabukcuoğlu E.Serim Özcan Aksoy A.İhsan Özuğur
|
