 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
Esas Karar
1993/8430 1993/9253
Y A R G I T A Y İ L A M I
Davacı M.Ragıp Kulelioğlu ile davalı Fikret Sumru vs. aralarındaki
eski hale getirme davasına dair Şişli 2. Sulh Hukuk Hakimliğinden verilen
25.12.1992 günlü ve 1991/126-1992/1465 sayılı hükmün onanması hakkında
dairece verilen 26.4.1993 günlü ve 1993/3313-5532 sayılı ilama karşı
davalılar vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiştir.
Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Sekiz bağımsız bölümden ibaret olan tüm ana binanın su ihtiyacını
karşılamak üzere ortak yerlerden olan bahçeye kat malikleri kurulunun
çoğunlukla aldıkları karar gereğince kurulan su deposunun Kat Mülkiyeti
Kanununun 19. maddesi kapsamında mütalaa edilerek kararda oybirliği
bulunmadığı gerekcesi ile su deposunun kaldırılması suretiyle elatmanın
önlenmesine karar verilmiş olması, böyle bir işlem ve uygulamanın Kat
Mülkiyeti Kanununun 42. maddesi kapsamında olduğu cihetle doğru değildir.
Dairenin gerekçeli onama kararında bu hususa değinilmiş, ancak su depolarının
davacının bağımsız bölümünden ve ortak yerlerden yararlanmasına engel olduğu,
sözü edilen 42. maddenin bu şekilde uygulanamayacağı belirtilerek Mahkeme
kararı onanmış ise de yeniden dosya üzerinde yapılan incelemede Mahkemece Kat
Mülkiyeti Kanununun 19. maddesine dayanıldığı, bilirkişi raporlarında
dairenin gerekçeli onama kararında açıklanan davacının bağımsız bölümünden
yararlanmasını kısıtlayan ögelerin tam olarak belirlenmediği görülmüştür.
Mahkemece, yapılan su depolarının Kat Mülkiyeti Kanununun 42. maddesi
kapsamında ortak yerlerden elde edilecek faydanın çoğaltılmasına yönelik
ilaveler olduğu bu sebeple anılan maddede yazılı olduğu şekilde kat
maliklerinin sayı ve arsa payı çoğunluğu ile verilmiş bir kararın yeterli
olduğu kabul edilerek bu ilavelerin davacının bağımsız bölümünden
yararlanmasını kısıtlayıp kısıtlamadığı, bir kısıtlama mevcut ise bu
kısıtlamanın giderilmesinin mümkün olup olmayacağı ve mümkün ise yapılması
gereken işlerin ne olabileceği konusunda bilirkişilerden rapor alınarak hasıl
olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekir.
Mahkeme kararının bu gerekçe ile bozulması gerektiği halde bilirkişi
raporları yeterli görülüp zuhulen onandığı anlaşıldığından karar düzeltme
isteminin kabulü ile onama kararının kaldırılmasına, mahkeme kararının sözü
edilen nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan onama ve karar düzeltme harcının
istek halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 9.9.1993 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki M.A.Selçuk S.Erçoklu V.Canbilen M.Tutar
|
