 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Hukuk Genel Kurulu
E. 1993/8-751
K. 1994/5
T. 26.01.1994
Özet : Orman sayılan yerlerin kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği
yoluyla mülk edinilmesi mümkün değildir.
Taraflar arasındaki "tescil" davasından dolayı yapılan yargılama
sonunda; (Samsun Birinci Asliye Hukuk Mahkemesi)nce davanın kabulüne dair
verilen 19.10.1989 gün ve 1988/801 esas, 1989/950 karar sayılı kararın
incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay
Sekizinci Hukuk Dairesi'nin 31.12.1991 gün ve 18639 E.- 17932 K. sayılı ilamı
ile; (...Davacı tarafından davalı Hazine, Köy ve Orman Genel Müdürlüğü
aleyhine açılan MK. nun 639/ilk maddesine dayalı tescil davasının yargılaması
sonunda üç Kıt'a taşınmazın davacı adına tesciline karar verilmiş; hükmü,
davalılardan Hazine ve Orman Genel Müdürlüğü temyiz etmişlerdir. Mahkemece
yapılan araştırma ve inceleme hükme yeterli bulunmamaktadır. Dava konusu
edilip tesciline karar verilen taşınmazların sınırlarında orman
bulunmaktadır. Taşınmazlar hakkında 7.11.1988 tarihinde düzenlenmiş Yüksel,
Cemal ve Ersen müşterek imzalı raporda, taşınmazların nitelikleri
belirtilerek orman sayılan yerlerden olduğu açıklanmış, 15.6.1989 havale
tarihli Mustafa ve İsmail'e ait müşterek imzalı raporda ise, taşınmazların
nitelikleri belirtilerek orman sayılmayan yerlerden olduğu ifade edilmiştir.
Her iki ropar arasında uygunluk bulunmadığı gibi, sonradan alınan raporda
7.11.1988 tarihli rapor tartışılmamıştır. Raporlar arasında açık aykırılık
bulunması nedeniyle yeniden orman yönünden bilirkişi incelemesi yapılmasına
gerek duyulmaktadır. Bu itibarla, mahkemece yeniden orman yüksek mühendisi
seviyesinde uzman üç bilirkişi seçilerek taşınmazlar üzerinde inceleme
yaptırılması, niteliği hakkında gerekçeli rapor istenmesi, bundan sonra tüm
deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir hüküm verilmesi
gerekirken yeterli olmayan bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı şekilde
hüküm tesisi isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak, dosya yerine geri
çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda
direnilmiştir.
Temyiz eden: 1- Hazine vekili
2- Orman İdaresi vekili
Hukuk Genel Kurulun'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz
edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, gereği
görüşüldü:
Dava, MK.nun 639/1. maddesinden kaynaklanan tescil istemine
ilişkindir.
Yasal hasım olarak Hazine ve köy tüzel kişiliği yanında, ilgili
bulunan Orman Genel Müdürlüğü'ne de, husumet yöneltilerek açılıp
yürütülmüştür. Bilindiği üzere orman sayılan yerlerin kazandırıcı zamanaşımı
zilyedliği yoluyla mülk edinilmesi mümkün değildir. Bitişik bulunduğu
anlaşılan dava konusu üç parça taşınmazın mahkemece düzenlettirilen 24.4.1989
tarihli birleşik krokisinde, batı ve kuzey yönlerinin orman olduğu
işaretlenmiş durumdadır. Keza Orman İdaresince çekişmeli taşınmazlarla ilgili
olarak ibraz edilen 7.11.1988 günlü ve mahkemece alınmış bir rapor olmamakla
birlikte en azından taşınmazların niteliklerine ilişkin belirlemeleri içeren
belgede çekişmeli yerlerin batı ve kuzeyi devlet ormanı olarak belirtilmiş
arazi meyilinin 35 olduğu, içerisinde kayın ve gürgen ağaçlarının bulunduğu
ve taşınmazların devlet ormanına bitişik ve orman sayılan yerlerden olduğu
ifade edilmiştir. Mahkemece 13.4.1989 günü yapılan keşfi takiben alınan
bilirkişi raporunda ise, bu kez taşınmazlardaki meyilin 10 bulunduğu tarım
arazisi olarak kullanıldığı ormanla ilgisi olmadığı ifade ile bu
taşınmazların orman sayılmayan yerlerden olduğu mütalaasında bulunulmuştur.
Davalı orman idaresince mahkemeye ibraz edilen taşınmazların niteliğine
ilişkin uzman kişilerce verilen belge içeriği, daha sonra mahkemece alınan
bilirkişi raporunda cevaplandırılmamıştır.
Taşınmaza ilişkin bulguları belirtip bilimsel incelemede bulunan
belgenin, salt davada ilgili olarak taraf bulunan orman idaresince mahkemeye
ibraz edilmiş olması, değerlendirilmeye alınmasına engel teşkil edemez. Eksik
inceleme ile hukuksal çözüme ulaşılamıyacağı da aşikardır. Somut olayda,
açıklanan maddi olgular itibariyle dava konusu taşınmazlar ile ilgili olarak
orman araştırması yapılması gerektiği açıktır. O itibarla, dava konusu
taşınmazların bulunduğu yerde orman tahdidi yapılmadığı da gözönüne alınarak,
bu yerlerin öncesinin ne olduğunun ilgili yerlerden istenerek getirilecek
memleket haritası, hava fotoğrafları ve mevcut amenajman planları ile
birlikte, bu konuda uzman orman yüksek mühendislerinden oluşacak bilirkişi
kurulunca uygulanmak, bu yerlerin anılan belgelerde ne olarak gösterildiği
kapsamlı biçimde çizdirilecek krokide işaret edilmek, raporda denetlenmeye
elverişli biçimde ayrıntılı bilgi verilmek suruteyle belirlenmek ve hasıl
olacak sonuca göre bir karar verilmek gerekir. Bu yönler düşünülmeksizin
eksik inceleme ile önceki hükümde direnilmesi doğru değildir. O halde, usul
ve yasaya uygun bulunmayan direnme kararı bozulmalıdır.
Sonuç: Davalılar vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme
kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun
429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının Orman
İdaresine geri verilmesine, 26.01.1994 gününde oybirliği ile karar verildi.
Birinci Başkanvekil 17.H.D.Bşk. 6.H.D.Bşk. 18.H.D.Bşk.
İ.Teoman PAMİR H.H.Karadoğan Ö.N.Doğan S.Rezaki
7.H.D.Bşk. 20.H.D.Bşk. 2.H.D.Bşk. 16.H.D.Bşk.
H.Örmeci F.Atbaşoğlu T.Alp O.Arslan
4.H.D.Bşk.V. O.Yalçınkaya 5.H.D.Bşk.V. 19.H.D.Bşk.V
M.C.Keskin Y.S.Kitiş Y.M.Günel
G.Eriş M.Erman 3.H.D.Bşk.V. S.Tükenmez
Y.Yılbaş
1.H.D.Bşk.V. K.Öztekin H.Seyrek C.Sanin
E.Özkaya
A.T.Seçkin B.Kartal K.Öge H.Dinç
S.Sapanoğlu Ş.E.Serim Ş.Yüksel N.Akman
İ.Demirkıran M.H.Surlu M.N.Aktürk C.Dikmen
K.Acar A.Ertürk O.G.Çankaya A.E.Bacçıoğlu
M.Tutar B.Özkaya İ.Karataş H.Mustafaoğlu
H.kılıç G.Arıkan
|
