 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15.HUKUK DAİRESİ
Esas Karar
------ -------
1993/5921 1994/4462
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : ANKARA 6.Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi : 17.9.1993
Nosu : 1992/161 - 1993/543
Davacı : Potansiyel İnşaat ve Elektrik Taahhüt Tic.Ltd.Şti.
Vekili Avukat Ahmet Ovacık
Davalı : DHMİ.Genel Müdürlüğü Vekilleri Avukat Ali Sakarya,
Av.Neyyire Özmen, Av.E.Kemal Abbasoğlu,Av.A.Emin
Avşar
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki
davacı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde
davacı vekili Avukat Ahmet Ovacık ile davalı vekili Avukat Ali Sakarya
geldiler. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır
bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin
incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kerre dosyadaki
kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun
gerektirici nedenlere ve özellikle yanlar arasındaki 13.9.1991 tarihli
sözleşmenin 24. maddesince projenin geç onaylanmasından dolayı yükleniciye
süre uzatımı verilemiyeceğine ve idarenin, sözleşme eki olan BİGŞ.nin 10.
maddesi gereğince 30 günlük süre içinde projeyi onaylama yetkisi
bulunmadığına ve idarenin bu süre içinde projeyi onayladığı halde maddi hata
sonucu davacıya 22 günlük süre uzatımı verdiğinin anlaşılması üzerine
25.6.1992 tarihli kararla süre uzatımı ile ilgili 19.11.1992 tarihli kararın
iptal edilmesine, sözleşmenin 40. maddesi uyarınca maddi hata sonucu yapılan
fazla ödemelerin idarece geri alınabileceğinin kabul edilmiş bulunmasına göre
davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz
itirazlarının reddi gerekir.
2) Davacı yüklenici 6.11.1991 tarihli dilekçesiyle, Esenboğa Hava
Meydanı içinin telefon ve uzak kumanda kablolarının yenilenmesi ve pist
aydınlatması ring sistemin ıslahı işinin 93.35lık kısmının 1991 yılı içinde
78 günde yapılmasının fiilen imkansız olduğundan 1991 yılına ait ödeneğin bir
kısmının 1992 yılına aktarılmasını talep etmiş ve idarece 19.11.1991 tarihli
kararla 1991 yılına ait 1.365.000.000 Tl. ödeneğin, 1.070.154.904 Tl. olarak
düzeltilmesine, 392.005.096 Tl.nin ise 1992 yılına aktarılmasına karar
verilmiştir. Ödenek aktarımı konusunda tarafların iradeleri
birleştirildiğinden bu karardan idarece tek taraflı olarak vazgeçilmesi
mümkün değildir. Buna rağmen aradan 7 aydan fazla süre geçtikten sonra
25.6.1992 tarihli kararla bu karardan dönülmesi ve yapılan ödenek aktarımının
iptal edilmesi, sözleşmeye bağlılık ve güven ilkesine aykırıdır. Öte yandan
idare bu husustaki iradesinin maddi hataya dayandığını da iddia ve ispat
etmemiştir. Öyleyse ödenek aktarımıyla ilgili katsayı uygulanması sonucu
ödenen miktarın neden ibaret olduğu saptanarak bu husustaki davanın kabulüne
karar verilmesi gerekirken mahkemece eksik inceleme ve yetersiz bilirkişi
raporuna dayanılarak davanın tümden reddine karar verilmesi usul ve yasaya
aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın (2.) bentte yazılı nedenlerle davacı
yararına BOZULMASINA, (1.) bent gereğince diğer temyiz itirazlarının reddine,
250.000 Tl. duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya
verilmesine, istek halinde ödediği temyiz peşin harcının temyiz eden davacıya
iadesine, 30.6.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
M.S.Aykonu K.Öge Ali M.Çiftçi E.Ertekin A.Güneren
|
