 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Altıncı Hukuk Dairesi
E. 1993/5604
K. 1993/5720
T. 13.5.1993
* MUSAKKAF GAYRİMENKUL
* FUZULİ İŞGAL
* SEBEPSİZ ELATMA
ÖZET : 6570 sayılı Yasanın 12. maddesi çerçevesinde işgalden bahsedebilmek
için, işgalcinin o yerin asıl kiracısı ile anlaşarak ya da onunla olan bu
ilişkiden yararlanarak o yeri işgal etmesi şarttır. Bir kişinin, bir
taşınmazı sebepsiz olarak ele geçirmesi, oraya zilyet olması ve neticede bu
surette işgal etmiş olması onu bu madde çerçevesinde işgalci durumuna
düşürmez. Bu kişinin, taşınmaza sebepsiz olarak elatan kişi olarak kabulü
gerekir.
(6570 s. GKK. m. 12)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar,
davalılardan Hikmet tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla;
dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, tapulu taşınmaza elatmanın önlenmesi istemine ilişkindir. Mahkemece,
davanın 6570 sayılı Yasa hükmüne göre fuzuli işgal davası olduğu kabul
edilerek tahliye kararı verilmiş ve hüküm davalı tarafından temyiz
edilmiştir.
6570 sayılı Yasanın 12. maddesi, öncelikle kira anlaşmasına konu olan musakkaf
bir taşınmazın kiracı tarafından başkasına kiralanamıyacağını,
devredilemiyeceğini, kısmen veya tamamen başkalarına işgal ettirilemiyeceğini
düzenledikten sonra, üçüncü fıkrasında; bu yasağa uymayarak kiralananı
devralarak oraya girenleri veya bu gayrimenkulü işgal edenleri fuzuli işgalci
saymıştır. Maddenin bütününün yaptığı düzenlemeye göre 6570 sayılı Yasanın
kabul ettiği anlamda işgalden bahsedebilmek için, işgalcinin o yerin asıl
kiracısı ile anlaşarak yada onunla olan bir ilişkiden yararlanarak o yeri
işgal etmiş olması gereklidir. Bu koşullar mevcut değil iken bir kişinin bir
taşınmazı sebepsiz olarak ele geçirmesi, oraya zilyet olması ve neticede bu
suretle işgal etmiş olması onu bu madde hükmü çerçevesinde işgalci durumuna
düşürmez. Bu kişinin taşınmaza sebepsiz olarak elatan kişi olarak kabulü
gerekir.
Olayda davacı, davalıların taşınmazda ne sıfatla bulunduklarını sorduğunu,
kiracı olmadıklarını ve mülkiyet iddiası ile orada oturduklarını saptadığını,
gerçekte kendisinin malik olduğunu iddia ederek davalıların bu taşnmazdan
çıkarılmasını istediğine göre, iddia olunan bu olgulara ve isteğe göre
davanın tapulu taşınmaza el atmanın önlenmesi olarak nitelendirilmesi
gerekir. Bu durumda mahkemece öncelikle dava tarihi itibariyle taşınmazın
değerini saptamak, davaya bakmanın mahkemenin görevi içinde olup olmadığını
belirlemek ve mahkeme görevinde ise mülkiyet uyuşmazlığını o davanın
niteliğine göre kendi şartları içerisinde çözümlemek gerekir. Bu yolda işlem
yapılmadan, davanın nitelendirilmesinde hataya düşülerek yazılı şekilde
tahliye kararı verilmesi hatalı olmuştur. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
S o n u ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün (BOZULMASINA), istek halinde
peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 13.5.1993 tarihinde
oybirliğiyle karar verildi.
|
