 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15.HUKUK DAİRESİ
Esas Karar
----- ------
1993/5491 1994/2274
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : İZMİR Asliye 1.Ticaret Mahkemesi
Tarihi : 12.7.1993
Numarası : 1992/358 - 1993/560
Davacı : Güven Ofset Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
Vekilleri Av.Hakan Koca, Av.Mustafa Yıldırım
Davalı : İzoplast Polyester Sanayi ve Ticaret A.Ş. Vekili
Avukat Hale Türkkal
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı
vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği
anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Davalının sipariş ettiği afişlerin teslimine rağmen bedelinin
ödenmediği ileri sürülerek tahsili için açılan bu davaya karşı verilen
cevapta, malların ayıplı bulunduğu, bu nedenle bedelinin ödenmediği
savunulmuş olup mahkemece 10.700.000 Tl. hakkında dava kabul edilmiş, hüküm
davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda afişlerin normal ve
kullanılabilir bir durumda olduğu bu nedenle bedelden bir indirim yapılmasına
lüzum bulunmadığı belirtilmiştir. Oysa 30.1.1992 de davalıya teslim olunan
afişlerin ayıplı olduğu davacıya bildirilmiş ve davacı tarafından davalıya
gönderilen 31.1.1992 tarihli yazıyla bu durum kabul edilip düzeltileceği
belirtilmesine rağmen herhangi bir işlem yapılmamıştır. O halde davalıya
verilen afişlerin istenilen evsafta olmadığı davacı tarafından da kabul
edildiğinden bu durumun ayrıca ıspatına lüzum yoktur. Bilirkişi raporunda
selefonlama işleminin yapıldığı ve renklerin daha açık bulunduğu tespit
olunmuştur. Malların kullanmaya engel bir durumu bulunmadığı için belirtilen
ve davacı yanca kabul edilen ayıplar nedeniyle bedelden ne miktar indirim
yapılması gerektiği bilirkişilerden alınacak ek bir raporla tespit olunduktan
sonra kalan miktar için itirazın iptaline karar verilmelidir.
Öte yandan; ayıplı olduğu ve düzeltilmesi davacı yanca kabul edilen
afişlerin bedelleri hakkında yapılan icra takibine itiraz kötüniyetli
sayılamayacağı halde davalının 40 inkar tazminatıyla sorumlu tutulması da
yerinde değildir.
Mehkemece bu hususlar üzerinde durulmadan eksik incelemeyle ve
delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek davanın kabulü doğru görülmemiş
hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan sebeplerle hükmün temyiz eden davalı
yararına BOZULMASINA, istek halinde ödediği temyiz peşin harcının temyiz eden
davalıya geri verilmesine, 12.4.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
M.S.Aykonu İ.Ulusoy K.Öge E.Ertekin A.Güneren
|
