 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Altıncı Hukuk Dairesi
E. 1993/4653
K. 1993/4852
T. 21.4.1993
* TESCİL KARARIYLA İNTİKAL EDEN PAYA KARŞI ŞUF'A DAVASI
* TESCİL KARARININ KESİNLEŞME
TARİHİNDEN İTİBAREN EN GEÇ ON YIL İÇİNDE DAVANIN AÇILMA ZORUNLULUĞU
ÖZET : Cebri tescil kararıyla davalıya intikal eden paya karşı açılan
şuf'a davası, bu kararın kesinleşme tarihinden itibaren on seneden fazla
zaman geçirilerek açıldığından ret olunmalıdır.
(743 s. MK. m. 658)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan şuf'a davasına dair karar davalı
tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar
okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, şuf'alı payın iptali ile davacı adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkeme, istem gibi karar vermiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz
edilmiştir.
Şuf'alı payın, davalıya başlangıçta satışı vaad edilen payın o vaade dayanarak
verilen cebri tescil kararıyla, davalıya intikal ettiği ihtilaflı değildir.
Şuf'alı payın davalı adına tesciline ilişkin Eyüp Birinci Asliye Hukuk
Mahkemesi'nin 5.11.1975 gün ve 1975/193-570 sayılı kararının 9.12.1975
tarihinde kesinleştiği ilgili dosya içeriği ve ilamdaki kesinleşme şerhinden
anlaşılmaktadır. MK.nun 633. maddesi hükmü sebebiyle, davalı bu payı mahkeme
ilamıyla iktisap ettiğinden, hükme göre tapuda tescil yapılmasından evvel
malik olmuştur. Bu tarihten itibaren intikalin öğrenildiği günü takiben 1 ay
ve her halde satış yada intikalden itibaren en geç 10 sene içerisinde
kullanılması gerekir. 10 sene geçmekle şuf'a hakkı sakit olur. Yukarıda
belirtildiği gibi satış vaadi sözleşmesinin yerine getirilmesine ilişkin
tescil kararının 9.12.1975 ile 8.8.1991 olan dava tarihi arasında 10 seneden
fazla zaman geçtiğinden davanın reddi zorunludur. Bu esaslardan zuhul
olunarak yazılı şekilde davanın kabul edilmesi yasaya aykırıdır. Hüküm bu
nedenle bozulmalıdır.
S o n u ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile
HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün (BOZULMASINA), istek halinde peşin
alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 21.4.1993 tarihinde
oybirliğiyle karar verildi.
|
