 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15.HUKUK DAİRESİ
Esas Karar
----- ------
1993/4529 1994/1894
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : İZMİR 1.Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi : 9.6.1993
Numarası : 1991/365 - 1993/386
Davacı : Enis Yılmaz Vekili Avukat Turhan Tutumlu
Davalı : Ahmet Dağbağlı Vekili Avukat Kemal Yazgan
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki
davalı vekili tarafından istenmiş davetiye pulu olmadığından, duruşma
isteğinin reddi ile incelemenin evrak üzerinde yapılması kararlaştırılmış ve
temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki
kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Taraflar arasında davacıya ait yazlığın lambiri vs. işlemlerinin yapılması
için 8.1.1990 tarihinde sözleşme yapıldığı ve bu işlerin karşılığında
35.000.000 Tl. bedel ödenmesi kararlaştırılmış olup, davacı bu davasında
davalıya fazladan ödediği 34.200.000 Tl.nin tahsilini istemiş, davalı ise
sözleşme dışı iş yapıldığını ve davacıdan alacaklı olduğunu beyanla davanın
reddini istemiş, mahkemece 18.440.000 Tl.nin tahsiline dair verilen karar
davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Yapılacak eserin bedeli götürü olarak kararlaştırılmış ise yüklenici götürü
bedelin artırılmasını talep edemez. Ancak sözleşme dışı işler yapılmış ise bu
işlerin bedeli yapıldığı yerdeki ve tarihteki mahalli rayiçlere göre tesbit
edilir, dava konusu olayda yapılacak işler 8 madde halinde belirtilmiş ve
bedeli de açıklanmış ise de haczi işin ne miktar ve ne şekilde yapılacağı
hususunda bir açıklık bulunmamakta ve bu haliyle hangi işlerin götürü bedele
dahil olduğu hususu belirlenemediği gibi taraflar dahi bu konuda anlaşmazlık
içinde bulunmaktadırlar. Yanlarca, sözleşme dışı işlerin yapıldığı kabul
edilmiştir. Özellikle pergolenin kaç m2 yapılacağı belli değildir. Davacı da
pergolenin fazla yapıldığını kabul etmektedir. Yapılacak diğer işlerin de
miktarı belli değildir. Bu haliyle götürü bedele dahil işlerin ne kadar
olduğu, sözleşme dışı ne miktar iş yapıldığının tesbiti ile sağlıklı ve
adaletli bir sonuca ulaşılması mümkün olmadığından davanın B.K.nun 366.
maddesi doğrultusunda çözümlenmesi doğru olacaktır. Bu durumda mahkemece
yapılacak iş; davalı tarafından imal olunan eserin tamamının, yapıldığı
tarihteki mahalli rayiçlere göre bedelinin bulunması, bundan davalıya ödenen
miktarın düşülmesi sonucunda fazla bir ödeme çıkarsa bu miktarın davalıdan
tahsiline karar verilmesinden ibarettir. Mahkemece bu hususlar üzerinde
durulmadan yazılı şekilde davanın kabulü doğru görülmemiş hükmün bozulması
gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarda açıklanan sebeplerle hükmün temyiz eden davalı yararına
BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya
geri verilmesine, 29.3.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
M.S.Aykonu Y.Akman İ.Ulusoy K.Öge A.Güneren
|
