 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Üçüncü Hukuk Dairesi
E. 1993/4211
K. 1993/12504
T. 5.7.1993
* KİRA BEDELİ VE YAKIT ALACAĞI TAHSİLİ
* GÖREV
ÖZET : HUMK.nun 8. maddesinin II. fıkrasına göre, dava konusu olan şeyin
değerine bakılmaksızın kira sözleşmesine dayanan her türlü tahliye, akdin
feshi, tesbit davaları, bu davalarla birlikte açılmış kira alacağı ve
tazminat davaları ve bunlara karşılık olarak açılan davalar sulh mahkemesinin
görevi içindedir.
Davacı; tahliye, akdin feshi veya tesbit isteminde bulunmaksızın mücerret
olarak tahsilini talep ettiği kira ve yakıt alacağı miktarı 2.000.000.-
liranın üzerinde olduğundan, davaya bakmak görevi asliye hukuk mahkemesine
ait olup mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, davanın kabulüne
karar verilmesi doğru değildir.
(1086 s. HUMK. m. 8/I,II)
Dava dilekçesinde, 11.250.000 lira üç aylık kira bedeli tutarı ile 1.500.000
lira üç aylık yakıt parası bedeli ki; toplam 12.750.000 liranın dava
tarihinden itibaren 30 faiziyle tahsili istenilmiştir. Mahkemece, davanın
kabulü cihetine gidilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün
kağıtlar okunup, gereği düşünüldü:
HUMK.nun 8. maddesinin II. fıkrasına göre; dava konusu olan şeyin değerine
bakılmaksızın kira sözleşmesine dayanan her türlü tahliye, akdin feshi, yahut
tesbit davaları, bu davalarla birlikte açılmış kira alacağı ve tazminat
davaları ve bunlara karşılık olarak açılan davalar sulh mahkemesinin görevi
içindedir.
Ancak, davacı vekili 30.11.1992 tarihli dava dilekçesinde; tahliye, akdin
feshi veya tesbit isteminde bulunmaksızın mücerret olarak 12.750.000 lira
kira ve yakıt alacağının tahsilini istemektedir.
HUMK.nun 8. maddesinin 1. fıkrasına göre, davanın değer ve miktarı 2.000.000
lirayı geçmektedir. Mahkemece yukarıdaki hususlar gözönüne alınarak davaya
bakmak görevi asliye hukuk mahkemsine ait olduğundan görevsizlik kararı
verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesu usul ve
yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde
hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan
kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve şimdilik
diğer yönlerin incelenmesine mahal olmadığına, peşin ödediği temyiz harcının
istek halinde temyiz edene iadesine, 5.7.1993 gününde oybirliğiyle karar
verildi.
|
