 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Dördüncü Ceza Dairesi
E. 1993/3949
K. 1993/4913
T. 16.6.1993
* İLK HÜKMÜN BOZULMASI
* MEMURLUKTAN YOKSUN KILINMA CEZASI
ÖZET : 1- İlk hüküm bozulmakla ortadan kalkmış olması karşısında; yeniden
hüküm kurulurken kanıtların açıklanıp tartışılması ve dayanılan gerekçenin
gösterilmesi gerekirken, bozma ilamına yollama yapılarak CMUK.nun 260.
maddesine uyulmaması,
2- Gerekçesi gösterilmeden ve TCK.nun 20. maddesi hükmü gözetilmeden
memurluktan yoksun kılınma cezasının alt sınırının üzerinde belirlenmesi,
Yasaya aykırıdır.
(1412 s. CMUK. m. 260)(765 s. TCK. m. 20)
Görev sırasında yetkiyi kötüye kullanma suçundan sanık Fazlı hakkında, Türk
Ceza Yasasının 240/1, 80, 59/2, 72; 647 sayılı Yasanın 4, 6. maddeleri
uyarınca 110.833 lira ağır para cezasıyla hükümlülüğüne, 11 ay, 20 gün süre
ile memuriyetten mahrumiyetine ve cezalarının ertelenmesine ilişkin, (İnegöl
Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 1989/224 esas, 1992/188 karar sayılı ve
2.6.1992 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanık Fazlı müdafileri
tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C.
Başsavcılığı'nın 7.5.1993 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 20.5.1993
tarihinde Daireye gönderilen dava dosyası başvurunun nitelik ve kapsamına
göre görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdanö kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve
gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde
görülmemiştir. Ancak:
1- İlk hüküm bozulmakla ortadan kalkmış olması karşısında; yeniden hüküm
kurulurken, kanıtların açıklanıp tartışılması ve dayanılan gerekçenin
gösterilmesi gerekirken, bozma ilamına yollama yapılarak CYY.nın 260.
maddesine uyulmaması,
2- Gerekçesi gösterilmeden ve TCY.nın 20. maddesi hükmü gözetilmeden
memurluktan yoksun kılınma cezasının alt sınırın üzerinde belirlenmesi,
Yasaya aykırı ve sanık Fazlı müdafilerinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki
düşünce yerinde görüldüğünden (HÜKMÜN BOZULMASINA), 16.6.1993 tarihinde
oybirliğiyle karar verildi.
|
