  | 
				
 Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
	 
		  
   
  
             
  
    
T.C
Y A R G I T A Y
Yedinci Ceza Dairesi
	E.	1993/3688
	K.	1993/4050
	T.	28.6.1993
*  İHTİYAÇ NEDENİYLE TAHLİYE ETTİRİLEN 
    GAYRİMENKULÜ KİRAYA VERMEK
ÖZET : Sanığın, kızının mesken ihtiyacı için tahliye ettirdiği evine damadının
 görevi nedeniyle gelememesinden dolayı kendisinin oturduğu, kendisi
 tarafından boşaltılan daireyi ise kiraya verdiği anlaşıldığından, ihtiyaç
 nedeniyle tahliye ettirilen gayrimenkulü kiraya vermek suçu oluşmaz.
(6570 s. GKK. m. 7/b, 15/1)
6570 sayılı Kanuna muhalefetten sanık Mehmet hakkında yapılan duruşma sonunda;
 6570 sayılı Kanunun 7/b ve 15/1. maddeleri delaletiyle aynı Yasanın 16,
 TCK.nun 59/2; 647 sayılı Kanunun 3506 sayılı Kanunla değişik 4/1 ve TCK.nun
 72. maddeleri gereğince 4.350.000 lira ağır para cezası ile hükümlülüğüne,
 647 sayılı Kanunun 6. maddesi gereğince cezanın ertelenmesine dair, (Muğla
 Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 19.2.1992 tarihli hükmün Yargıtay'ca
 incelenmesi sanık vekili tarafından süresinde istenilerek; dava evrakı
 Cumhuriyet Başsavcılığı'nın onama isteyen 25.5.1993 tarihli tebliğnamesiyle
 Daireye verilmekle, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşülüp
 düşünüldü:
Gayrimenkul Kiraları Haklarında Kanunun 7. maddesinin (b) bendinde,
 gayrimenkulü kendisi veya eşi veya çocukları için mesken olarak kullanma
 ihtiyacında kalırsa kira aktinin hitamında tahliye davası açılabileceği; 15.
 maddenin 1. fıkrasında, kiralayanın 7. maddenin (b) bendinde yazılı sebepden
 dolayı tahliye ettirdiği gayrimenkulü mücbir sebep olmaksızın üç sene
 müddetle eski kiracısından başkasına kiralayamayacağı hüküm altına alınmış
 olmakla;
Sanık, kızının mesken ihtiyacı için tahliye ettirdiği evine damadının görevi
 nedeniyle gelememesinden dolayı kendisinin oturduğu, böylece kendisi
 tarafından boşaltılan daireyi ise kiraya verdiği, ihtiyaç nedeniyle tahliye
 ettirdiği gayrimenkulü kiraya vermediğinin gözetilmeden beraati yerine yazılı
 şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde
 görüldüğünden hükmün isteme aykırı olarak (BOZULMASINA), 28.6.1993 günü
 oybirliğiyle karar verildi.
    
  
                  
 
 
 
 
   |