 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Yedinci Ceza Dairesi
E. 1993/3682
K. 1993/4211
T. 28.6.1993
* TAHLİYE EDİLEN GAYRİMENKULÜN YASAK MÜDDETTE YENİDEN KİRAYA VERİLMESİ
* TAZMİNAT İSTEMİ
ÖZET : Suçun birlikte işlenmesi halinde hükmolunan tazminat, vekalet ücreti,
nisbi harç ve muhakeme masraflarının müteselsilen tahsiline karar verilmesi
gerekir.
Para cezasının tahliyeden önce müdahil idare tarafından son defa ödenen değer
üzerinden hesaplanması gerekir.
Müdahil İdarenin, tahliye ettiği gayrımenkul ile yeni kiraladığı gayrımenkul
arasındaki nitelikler tesbit edilmeden, talep ettiği tazminat miktarı sorulup
belirlenmeden, gayrımenkulün başkasına kiraya verilmemesi konusundaki yasak
müddetin ne zaman ihlal edilerek yeniden kiraya verildiği dikkate alınmadan
maddi tazminata hükmedilmesi yasaya aykırıdır.
(6570 s. GKK. m. 15, 16)(1412 s. CMUK. m. 408/2)
6570 sayılı Kanuna muhalefetten sanıklar Beyti ve Fatma haklarında yapılan
duruşma sonunda; sanıkların 6570 sayılı Kanunun 15, 16; 647 sayılı Kanunun 4
ve TCK.nun 72. maddeleri gereğince 13.500.000'er lira ağır para cezaları ile
cezalandırılmalarına ve cezalarının teciline dair, (Saruhanlı Asliye Ceza
Mahkemesi)nden verilen 25.9.1992 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi
sanıklar vekili tarafından süresinde istenilerek; dava evrakı Cumhuriyet
Başsavcılığı'nın onama isteyen 25.5.1993 tarihli tebliğnamesiyle Daireye
verilmekle dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Müdahale dilekçesinin verildiği tarihdeki tarife yerine önceki tarife
uygulanarak eksik nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi temyiz edenlerin sıfatı
itibariyle bozma nedeni yapılmamıştır.
Sair temyiz itirazları yerinde değilse de;
1- Para cezasının tahliyeden önce müdahil idare tarafından son defa ödenen
değer yerine, tahliyeden sonra kiralayanların ödediği değer üzerinden
hesaplanması suretiyle fazla ceza tayini,
2- Kabul ve uygulamaya göre,
A- Davaya konu gayrimenkul dosya içeriğine göre 2.1.1989 tarihinde fiilen
tahliye edilmiş olup 6570 sayılı Kanunun 15. maddesi hükmü uyarınca başkasına
kiraya verilmemesi konusundaki yasak müddet 2.1.1992 tarihinde sona
erecektir. Dosyadaki dava konusu gayrimenkulün başkasına kiralanmasına dair
kira sözleşmesine nazaran bu gayrimenkul 1.4.1991 tarihine kadar sanıklar
tarafından kullanılmıştır. Şu duruma göre, tazminata esas alınabilecek müddet
1.4.1991'den 2.1.1992'ye kadar olan süre olacaktır. Müdahil talep ettiği
tazminat miktarını dilekçesinde ve mahkemede belirtmemiştir. İdarenin tahliye
zamanına kadar kullandığı gayrimenkulü boşalttıktan sonra yeni kiraladığı
yerin gerek mevki gerek büyüklük vs. özelliği itibariyle tahliye ettiği yere
mümkün olduğu kadar eşit durumda olması da tazminatın hesabında dikkate
alınması gereken unsurlardır. Bütün bu durumlara nazaran müdahilden talep
ettiği tazminat miktarı sorulup belirlenmeden ve iki gayrimenkul arasındaki
nitelikler tesbit edilmeden yasak süresi de dikkate alınmadan salt kiralar
nazarı itibara alınmak suretiyle yazılı şekilde maddi tazminata hükmedilmesi,
B- Suç birlikte işlendiği halde, hükmolunan tazminat, vekalet ücreti, nisbi
harç ve muhakeme masraflarının müteselsilen yerine müştereken ve müteselsilen
tahsiline karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanıklar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde
görüldüğünden hükmün isteme aykırı olarak (BOZULMASINA), 28.6.1993 günü
oybirliğiyle karar verildi.
|
