 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Ondokuzuncu Hukuk Dairesi
E. 1993/3478
K. 1993/3405
T. 3.5.1993
* İFLASIN AÇILMASI
* ANA ALACAĞIN MASAYA KAYDI
* İŞLEYEN FAİZİN ANAPARA MEYANINDA MASAYA KAYDEDİLEMİYECEĞİ
ÖZET : İİK.nun 196. maddesine göre, iflasın açılmasından sonra isteyen faiz
alacağı anapara meyanında masaya kaydedilemez. Ancak, bu yoldaki işlemin aynı
Yasanın 195. maddesine göre yerine getirilmesi gerekir.
(2004 s. İİK. m. 195, 196)
Taraflar arasındaki masaya kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda,
ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine
yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi
üzerine; dosya incelendi, gereği konuşuldu:
İcra İflas Kanununun, 3494 sayılı Yasa ile değişik 196. maddesinde, iflasın
açılması ile birlikte, iflas masasına giren alacaklara faiz işlemeye devam
edeceği, rehinle temin edilmemiş alacaklarda ticari olmayan işlerdeki faiz
oranının, ( 30) uygulanacağı ancak, bu maddeye göre alacaklılara tahakkuk
edecek faiz ödemelerinin, 195. maddeye göre hesaplanan ana paralar ödendikten
sonra bakiyesi üzerinden yapılacağı öngörülmüştür.
Somut olayda, davacı banka vekili müflis şirketten 22.2.1991 ve 27.2.1991
vadeli iki ayrı senetle 100.000.000.- lira alacaklı olduklarını, bu meblağın
faizi ile birlikte tutarı olan 133.530.801.- liranın iflas masasına kaydı
için yaptıkları başvurunun 33.530.801.- lira yönünden reddedildiğini ileri
sürerek reddedilen alacaklarının da iflas masasına kaydını talep ve dava
etmiştir. Davalı iflas idaresi vekilleri ise, ana alacağın masaya kaydedilmiş
olduğunu, iflasın açılmasından sonra işleyecek faizin, İcra İflas Kanununun
196. maddesi uyarınca işleme tabi tutulması gerektiğini, kaldıki talep edilen
faizin de anılan maddedeki oran aşılarak fahiş hesaplandığını savunup davanın
reddini istemiştir.
Dava sebebiyle mütalaasına başvurulan uzman bilirkişi 18.5.1992 günlü
raporunda davacı bankanın, iflas tarihi olan 8.2.1991 tarihi itibariyle
alacağının 100.000.000.- lira olduğunu, kayıt dilekçesinin düzenleme günü
olan 29.5.1991 tarihi itibariyle ise 99 temerrüz faizi üzerinden hesaplanan
alacağın 126.565.000.- liraya baliğ olacağını bildirmiştir.
Yukarıda değinilen İİK.nun 196. maddesinin açık hüküm karşısında, iflasın
açılmasından sonra işleyen faizin aynı Yasanın 195. maddesi uyarınca
hesaplanan anapara meyanında masaya kaydının mümkün olmadığı, bu yoldaki
işlemin anılan madde çerçevesinde yerine getirilmesinin gerektiği düşünülerek
iflasın açılmasından sonraki devreye ait faiz istemine ilişkin davanın
reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabulünde isabet
görülmediği gibi, 196. maddenin açık hükmü karşısında iflasın açılmasından
sonraki dönem için 99 oranı üzerinden yapılan hesap sonucu bulunan faiz
alacağının masaya kaydına karar verilmiş olması da kabul şekli bakımından
doğru görülmemiştir.
S o n u ç : Yukarda açıklanan nedenlerle yerinde görülen temyiz itirazlarının
kabulü ile hükmün davalı taraf yararına (BOZULMASINA), peşin harcın istek
halinde iadesine, 3.5.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
