 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15.HUKUK DAİRESİ
Esas Karar
----- ------
1993/3473 1994/1375
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : MALATYA 1.Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi : 31.12.1992
Numarası : 1989/339 - 1992/813
Davacı : Bayındırlık ve İskan Bakanlığı Vek.Av.Sevim Çalışgan
Davalılar : 1)Beltekin İnşaat ve Limited Şirketi
2)Kemal Memiş,
3)Canan Kuşer,
Vekilleri Avukat Erol Tümer
4)Alaaddin Ozan Vekili Avukat Hünkar Uslu
5)Fadime Koçak (Gürsoy)
6)Ahmet Avşar,
7)Soner Akgül,
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı
vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği
anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Davalılardan Beltekin İnşaat ve Limited Şirketi, MİT 1nci Hizmet
Binası İnşaat işinin yüklenicisi, diğer davalılar ise yükleniciye yapılan
ödemelerin dayanağı olan 14 ayrı hakedişi tanzim ve tetkik eden idare
elemanlarıdır. Bu kişilerin hangi gerekçeyle olursa olsun ihmalleriyle idare
aleyhine fazla ödemeye neden olmaları halinde zarardan B.K.nun 50. maddesi
hükmü uyarınca davacıya karşı müteselsilen sorumlu olacakları kuşkusuzdur.
Öte yandan, Ahmet Avşar dışındaki davalılar hakkında kamu davası açılmış,
alınan bilirkişi raporuna göre, davalılardan Kemal Memiş ile Canun Kuşer
Malatya Ağır Ceza Mahkemesinin 15.4.1992 tarih ve 1990/197- 1992/64 sayılı
kararıyla yükleniciye fazla ödemeye neden olmak suçundan cezalandırılmıştır.
Görüldüğü gibi, aynı somut olaydan kaynaklandığı halde hukuk ve ceza
mahkemelerine verilen bilirkişi raporlarında değişik sonuçlara ulaşılmıştır.
O halde mahkemece, ceza mahkemesine ait dava dosyası getirtilmeli, maddi
olguya ilişkin davalılardan Kemal Memiş ve Canan Kuşer hakkındaki ceza
mahkemesi kararı kesinleşmiş ise hukuk hakimini bağlıyacağı, ancak, bu
davalılar dışındaki davalıların yeterli kanıt olmayışı nedeniyle ceza
davasında beraat etmiş olmalarının B.K.nun 53. maddesi uyarınca hukuk
hakimini bağlamayacağı düşünülmeli, ceza dosyasındaki delillerden de
yararlanılarak davalıların sorumluluk durumları ve sorumlu oldukları
miktarların ne olacağı yeni bir bilirkişi kuruluna incelettirilmeli, oluşan
çelişki giderilerek sonucuna uygun bir karar verilmelidir. Değinilen yönlerin
gözardı edilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın açıklanan nedenlerle davacı İdare
yararına BOZULMASINA, istek halinde ödediği temyiz peşin harcının temyiz eden
davacıya geri verilmesine, 7.3.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
M.S.Aykonu Y.Akman İ.Ulusoy E.Ertekin İ.Karataş
|
