 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Dokuzuncu Ceza Dairesi
E. 1993/3202
K. 1993/4177
T. 19.10.1993
* 213 SAYILI KANUNA AYKIRI DAVRANIŞ
ÖZET : Sanığın sabıka kaydında, 213 sayılı Kanunun 360. maddesinden ertelenmiş
mahkumiyeti bulunduğu anlaşılmasına göre; ertelenmiş mahkumiyet dosyası
getirtilerek 3787 sayılı Kanunun 10/2, 11, 12/2. maddelerinde yer alan lehe
hükümlerin uygulanması yönünden incelenmeli, cezanın ortadan
kaldırılmadığının veya ortadan kaldırılması gerekmediğinin belirlenmesi
halinde ertelenmiş cezanın aynen infazına karar verilmelidir.
(213 s. VUK. m. 360) (765 s. TCK. m. 2/2) (3787 s. MAK. m. 10/2, 11, 12/2)
213 sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefetten sanık Hasan'ın yapılan
yargılaması sonunda; mahkumiyeti dair, (Ankara Ondokuzuncu Asliye Ceza
Mahkemesi)nden verilen 23.12.1992 gün ve 1992/951 esas, 1992/1420 karar
sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan;
dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Daireye gönderilmekle
incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere, tetkik olunan dosya münderecatına
göre yerinde görülmeyen sair itirazların reddine. Ancak:
Sanığın, dosyada mevcut sabıka kaydından 213 sayılı Kanunun 360. maddesinden
ertelenmiş mahkumiyeti bulunduğu anlaşılmasına göre, 3787 sayılı Kanunun
10/2, 11 ve 12/2. maddelerinde yeralan lehe hükümlerin TCK. nun 2/2.
maddesinde öngörülen ve Ceza Hukukunun ana kurallarından olan "sonradan
yürürlüğe giren lehe kanunun geçmişe uygulanabilirliği" ilkesi uyarınca
kesinleşmiş önceki mahkumiyet hükümlerine de uygulanmasının yasa gereği
olduğu nazara alınarak sanığa ait ertelenmiş mahkumiyet dosyası getirtilip,
yukarıda belirtilen Kanun maddeleri hükümleri yönünden incelenerek ve
gerektiğinde ilgili vergi dairesinden de sorularak anılan kanun uyarınca
cezanın ortadan kaldırılmamış veya ortadan kaldırılması gerekmediğinin
belirlenmiş olması halinde TCK.nun 95/2. maddesi uyarınca ertelenmiş cezanın
aynen infazına karar verilmesi gerekeceğinin düşünülmemesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş
olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak (BOZULMASINA),
19.10.1993 gününde oybirliği ile karar verildi.
|
