 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.Hukuk Dairesi
Sayı:
ESAS KARAR
93/2422 93/3152
ÖZET : Yoksulluk nafakasına hükmedebilmek için, boşanmanın
kesinleştiği anda davacının yoksulluğa düştüğünün subutu gerekir.
Taraflar arasındaki nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda
mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği
görüşülüp düşünüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun
sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre
davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temiyz itirazları
yersizdir.
2- Medeni Kanunun l44.maddesi gereğince yoksulluk nafakasına
hükmedilebilmesi için davacının boşanma yüzünden yoksulluğa düştüğünün isbatı
gerekir. Davacı boşanma davasından ve bu davanın kesinleşmesinden sonra bu
davayı açmıştır. Bu nedenle davacının boşanma davasının kesinleştiği tarihte
yoksulluğa düşüp düşmeyeceğinin tahkiki gerekir. Bu yönde araştırma
yapılmadan yazılı düşüncelerle davacı için yoksulluk nafakasına hükmedilmesi
doğru görülmemiştir.
SONUÇ: 1- Davalının yoksulluk nafakasına yönelik temyiz itirazlarının
kabulüne ve hükmün yoksulluk nafakası ile ilgili bölümünün yukarıda 2.bentte
gösterilen gerekçe ile BOZULMASINA,
2- Davalının iştirak nafakasına yönelik temyiz itirazlarının yukarıda
l.bentte gösterilen gerekçe ile REDDİNE ve hükmün bu bölümünün ONANMASINA
l.4.l993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
BAŞKAN ÜYE ÜYE ÜYE ÜYE
Tahir Alp Nedim Turhan Ferman Kıbrıscıklı Özcan Aksoy A.İhsan Özuğur
|
