 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.Hukuk Dairesi
Sayı:
ESAS KARAR
93/2408 93/2896
ÖZET: Kadın çalışma hak ve ödevi altındadır. Evliliğin kendisine
yüklediği ödevleri ihlal etmemek kaydıyla serbetçe çalışmak ve sözleşme
yapmak hakkına sahiptir.
Polatlıda oturan kadının Ankarada memur olarak çalışması ve gidip
gelmesi boşanma sebebi olamaz.
Taraflar arasındaki boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda
mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği
görüşülüp düşünüldü.
"Çalışma, herkesin hakkı ve ödevleridir. (Anayasa 50) "Temel hak ve
hürriyetler, kişinin topluma, ailesine ve diğer kişilere karşı ödev ve
sorumluluklarını ihtiva eder." (Anayasa l2/2) "Temel hak ve hürriyetler
devletin ülkesi ve milletiyle bölünmez bütünlüğünün, milli egemenliğin,
Cumhuriyetin, milli güvenliğin, kamu düzeninin genel asayişin, kamu
yararının, genel ahlakın ve gneel sağlığın korunması amacı ile ve ayrıca
Anayasanın ilgili maddelerinde öngörülen özel sebeplerle, Anayasanın sözüne
ve ruhuna uygun olarak kanunla sınırlanabilir. (Anayasa l3/l)
Görüldüğü gibi çalışma hem bir hak, hemde kişinin topluma ve ailesine
karşı bir ödevidir. Evli kadın öte yandan eve bakma ve evlilik birliğinin
müşterek saadetini temin için eşine yardım, müzaheret ve sadakat borcu
altındadır. (M.K. l5l, l53/2, l90) Evli kadının bu borçlarını yerine getirmek
amacı ile ve evlilik birliği içinde kendisine yüklenen görevleri
savsaklamamak veya ihlal etmemek kaydıyla Anayasanın 48.maddesi ile teminat
altına alınma "dilediği alanda çalışma ve sözleşme hürriyetini" kullanması,
evlilik birliğini temelinden sarsan kusurlu davranış sayılamaz. Evli kadının
çalışmasını eşinin iznine bağlıyan Medeni Kanunun l59.maddesi hükmü Anayasa
Mahkemesinin 2.7.l992 günle Resmi Gazetede yayınlanan 30/3l sayılı kararla
iptal edilmiştir.
Davalı kadın Ankarada bir kamu kuruluşunda çalışmakta iken tarafların
evlendikleri, Polatlı da oturmaya başladıkları, kadının Ankaradaki görevine
gidip geldiği anlaşılmaktadır. Bu uzun yolculuğun bir takım müşkilatları
olduğu kuşkusuzdur. Fakat davalının evlilik birliğinin kendisine yüklediği
vazifeleri ağır ihmal ettiğini kabule elverişli bir delil ortaya konmadan
açıklanan durumun evlilik birliğini temelinden sarsıttığı yukarıda açıklanan
çalışma hürriyetinin özü ile bağdaşmaz. Nasıl bir çok erkek Polatlıda oturup
Ankaradaki işine gidip geliyorsa, evli kadın içinde aynı biçimde davranış
hayatın olağan akışına uygundur. Kadının bu çalışma sebebiyle davacının bazen
öğlen yemeklerini dışarda yemesini veya davalının arizi olarak mutat dönüş
saatinden geç kalması, evdeki görevlerini yerine getirmediğini göstermez.
Dava açıldıktan sonra oluşan olaylarda bu davada boşanma sebebi olarak kabul
edilemez. Davanın reddi gerekirken boşanmaya karar verilmesi doğru
bulunmamıştır.
SONUÇ : Davalının temyiz itarazlarının bu sebeple kabulü ile hükmün
BOZULMASINA, 29.3.l993 tarihinde karar verildi.
BAŞKAN ÜYE ÜYE ÜYE
ÜYE
T.Alp Ş.D.Kabukçuoğlu H.Dinç Ö.Aksoy A.İ.Özuğur
|
