 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Altıncı Hukuk Dairesi
E. 1993/234
K. 1993/506
T. 25.1.1993
* YENİLENEN SÖZLEŞME (Tahliye taahhüdü)
ÖZET : Kiracının ilk sözleşmeden daha sonraki yıllarda yaptığı yenilenen kira
sözleşmesindeki taahhüdü geçerlidir.
(6570 s. GKK. m. 7/a)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, davacı
tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar
okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, taahhüt nedeniyle kiralananın tahliye istemine ilişkindir. Mahkeme,
davayı reddetmiş; hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili, davalının 1.10.1990 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira
sözleşmesinin özel şartlarının 7. maddesinde 30.9.1991 tarihinde kiralananı
tahliye edeceğini kabul ettiği halde taahhüde uymadığını belirterek tahliye
talebinde bulunmuştur. Davalı vekili her kira sözleşmesinde baskı unsuru
olarak aynı nitelikte taahhüt alındığını bu nedenle davacının iyi niyetli
sayılamayacağını savunmuştur.
Davalının 1.10.1986 başlangıç tarihli ilk kira sözleşmesinde tahliye
taahhüdünde bulunmadığı anlaşılmaktadır. Taraflar arasında yapılan 1.10.1990
başlangıç tarihli kira sözleşmesinin özel şartlarının 7. maddesinde; davalı,
kiralananı 30.9.1991 tarihinde tahliye edeceğini kabul etmiştir. Bu taahhüt
geçerli olup davalıyı bağlar. Daha önceki sözleşmede aynı nitelikte tahliye
taahhüdünde bulunması taahhütlerin tevali etmesi nedeniyle mücerret davacının
kötü niyetli olduğunu göstermez. Dava, süresinde açıldığına göre kiralananın
tahliyesine karar vermek gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddi hatalı
görülmüştür.
S o n u ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile
HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün (BOZULMASINA), istek halinde peşin
alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 25.1.1993 tarihinde
oybirliğiyle karar verildi.
|
