 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
1.HUKUK DAİRESİ
Sayı:
Esas 1993 Karar
223 759
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi :Zeytinburnu As.H.H.
Tarihi :30.12.l991
Nosu :283/774
Davacı :Vakıflar Bölge Müdürlüğü
Davalı :Rahmi Göktürk
Üçüncü şahıs :
Dava Konusu :Elatmanın Önlenmesi,yıkım ve ecrimisil
Temyiz Eden :Davacı vekili
Taraflar arasındaki davadan dolayı Zeytinburnu Asliye Hukuk
Hakimliğinden 30.12.1991 gün ve 283/774 sayılı hükmün Onanmasına ilişkin olan
20.10.1992 gün ve 3846/12128 sayılı kararın düzeltilmesi süresinde davacı
vekili tarafından istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği, görüşülüp
düşünüldü:
- KARAR-
Davacı Vakıflar,İdaresi Vekili1/2 yarı payı vakfa ait bulunan
taşınmazın bir kısım bölümüne davalının elattığını bildimişelatmanın
önlenmesi,yıkım ve ecrimisil isteğinde bulunmuştur.DavalıDavalı,çekişmeli
yeri dava dışı diğer yarı pay sahibinden kiraladığını
savunmuştur.Mahkemece(...yıkım gerektiren bir muhtesatın saptanamadığından
bahisle,yıkıma yönelik isteğin reddine;yarı paya ilişkin kira sözleşmesine
geçerlilik tanınarak,davacı İdareye ait yarı paya elatmanın önlenmesine ve
ecrimisilin ödetilmesine...)karar verilmiştir.
Gerçekten,müşterek mülkiyete konu olan çekişmeli yerin,dava dışı yarı
payı sahibi tarafından davalıya kiralandığı belgelenmiş
durumdadır.Nevarki;müşterek mülkiyete tabi bulunan taşınmazın kiraya
verilmesi mühim sayılan idari tasarruflardandır.Bu itibarla,kira
sözleşmesinin geçerli kabul edilebilmesi,pay ve paydaş çoğunluğuna
dayanmasına bağlıdır.Anılan ilke,27.11.1946 tarih 28/15 sayılı Yargıtay
İnançları Birleştirme Kararında ifade edilmiş bulunmaktadırKararlılık
kazanmış yargısal uygulamada benimsenen ve sürdürülen diğer bir ilkede ortak
(müşterek)mülkiyete konu olan taşınmazın tamamını üçüncü kişiye kiraya
verilmesinin geçerli bir payın kiraya verilmesinin ise geçersiz olacağı
ilkesidir.Nitekim,20.21.1946 tarihinde toplanan Yargıtay Hukuk Genel Kurulu
değinilen ilkeyi vurgulayan Daire kararları arasında içtihatların
birleştirilmesini gerektiren,aykırılık bulunmadığı sonucuna
varmıştır.(Dairemizin 28.9.1987 tarih 6919/8270 sayılı benzeri bir kararı
için de bkz.Yargıtay Kararları Derğisi,Mart 1988 tarih,Sayı 3,sh.326)
O halde,Yerel Mahkemenin belirtilen ilke ve olguları gözeterek nizalı
taşınmazın tümüne vaki elatmanın önlenmesine karar vermesi gerekirken,davacı
İdareye ait paya hasren müdahelenin önlenmesi sonucunu doğuracak şekilde
hüküm kurması isabetsizdir.Öyle ise,karar düzeltme isteği kabul edilmeli ve
hüküm yukarıda belirtilen gerekçelerle bozulmalıdır.
SONUÇ:
Davacı Vakıflar İdaresinin karar düzeltme isteğinin H.U.M.K nun
440.maddesi uyarınca kabulüne ve Dairenin 20.10.1992tarih ve 3846/12128
sayılı onama kararının ortadan kaldırılmasına;Zeytinburnu Asliye Hukuk
Mahkemesince verilen 30.12.1991 tarih 283/774 sayılı hükmün açıklanan
nedenlerden ötürü HUMK'nun 428ci maddesi gereğince BOZULMASINA,peşin alınan
harcın temyiz edene geri verilmesine 29.1.1993 tarihinde oybirliğiyle karar
verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
E.Özkaya C.Çetiner K.Öztekin O.Uzgören E.K.Kurşun
|
