 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2.HUKUK DAİRESİ
SAYI:
Esas Karar
93/2218 93/3981
Özet:Bir tarafı zenginleştirecek nitelikte maddi manevi tzminat
hükmedilemez.
Muhalefet: Cinsel ilişki kurulamaması manevi tazminatı gerektirmez.
Evlenme sebebiyle mesleğin icrasının tatili maddi tazminat istemine
sebep olamaz.
Temyiz eden :Davalı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli
mahkemece verilen hükmün temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki
istenilmekle duruşma için tayin olunan bugün temyiz eden vekili Av.Ekmel
Erben ve Av.Nurcan Acar ile karşı taraf vekili Av.Çetin Yıldırımakın geldi.
Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması
için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün
kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun
sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre
aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Tarafların iktisadi ve sosyal durumlarına evlilik süresine
gerçekleşen olayların niteliğine göre bir tarafın zenginleşmesi sonucunu
doğurmayacak şekilde maddi ve manevi tazminat verilmemesi gerekir. Bu nedenle
hüküm edilen maddi ve manevi tazminat fazla olup daha uygun tazminata karar
verilmesi gerektiğinin gözönünde tutulmaması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : 1- 1 nci bentte gösterilen sebeple sair temyiz itirazlarının
reddi ile hükmün boşanmaya ilişkin bölümünün ONANMASINA oybirliğiyle,
2- Temyiz edilen kararın 2.bentte gösterilen sebeple davalı lehine
BOZULMASINA, bozmada oybirliği, sebebinde oyçokluğuyla karar verildi.
20.4.l993
Başkan Üye Üye Üye Üye
Tahir Alp Ş.D.Kabukçuoğlu Hakkı Dinç F.Kıbrıscıklı Özcan Aksoy
(Muhalif) (Muhalif)
MUHALEFET ŞERHİ
1- Şahitlerin bizzat görmeye veya duymaya dayanmayan sözleri ve
davacıdan aktardıkları olaylar sabit kabul edilemez. Taraflar arasında cinsel
ilişki kurulamama dışında bir olay sabit değildir.
"Boşanmaya sebebiyet vermiş olan hadiseler kabahatsiz karı veya
kocanın şahsi menfeatlerini ağır bir surette haleldar etmiş ise, hakim manevi
tazminat namıyla muayyen bir meblağ dahi hükmedebilir. (M.K.l43/2)
Manevi tazminata hükmedebilmek için boşanmaya sebep olan olaylar
kusursuz eşin yaşam alanında etkiler doğurmalı;" onun derin üzüntü elem, ağır
utanç, onur kırıklığı, psikolojik buhran ve sarsıntı, yaşam sevincini
yitirmesi gibi sonuçlarla karşı karşıya"bırakılması gibi etkiler
yaratmalıdır. Bu haller dahi manevi tazminatın hüküm altına alınması için
yeterli değildir. Ortaya çıkan manevi acı ve çöküntü ağır olmalıdır. Adeta
kişi kimsenin yüzüne bakamıyacak, toplum içine açıkamayacak, hayattan hiç bir
zevk almıyacak duruma girmelidir.
Davalının cinsel ilişki kuramaması sebebiyle vaki boşanmada davacının
ağır bir manevi zarara uğradığını kabul etmek mümkün olmaz. Kaldıki manevi
tazminat isteyebilmesi için boşanmaya sebebiyet veren olaylarda kusursuz
olmakta şarttır. Cinsel ilişki kurulamamasında kimin kusurlu olduğunu
sağlıklı bir biçimde belirlemek mümkün değildir. Nitekim dairemiz 2.7.l99l
günlü 5975-9381 sayılı ve 4.5.l976 günlü 3577-3856 sayılı kararlarında cinsel
ilişki kurulamamasını manevi tazminatı gerektiren boşanma sebebi olmadığını
kabul etmiştir. Davacı manevi tazminat alamaz.
2- "Manevi ve hatta muntazar bir menfeati boşanma yüzünden haleldar
olan kabahatsiz karı veya kocanın kabahatli olan taraftan münasip maddi bir
tazminat talebine hakkı vardır."(M.K.143/1)
Yukarıda açıklandığı üzere cinsel ilişki kurulamaması dışında bir
boşanma sebebinin varlığını kabul etmek mümkün değildir. Cinsel ilişki
kuramamada kimin kusurlu olduğunu kesinlikle belirlemek olanağı bulunmadığına
göre, davacıyı kusursuz; davalıyı tam kusurlu bulmak doğru olmaz. Medeni
Kanunun l43.maddesinde yer alan kusursuzluk unsuru oluşmadan maddi tazminatın
hükme bağlanması doğru değildir.
Öte yandan davacı mevcut veya muntazar menfeatlerinin boşanma ile
ihlal edildiğini de isbat edememiştir.
Davacının ihtisasa geç başlaması, evlilik süresince çalışamaması
Türkiyede ihtisas yapma imkanını kaçırması emsaline göre her bakımdan geç
kalması boşanma yüzünden değil evlenmesi sebebine
bağlanan olaylardır. Kanun bu hallerden kaynaklanan zararın ödetilmesini
Medeni Kanunun l43/l maddesinde hükme bağlamamıştır. Bu olaylar bir tazminatı
gerektirse bile boşanma davasının fer'i niteliğinde olmadığından usulünce
uygun peşin nisbi harcı alınmadan incelenemez. Davacı davalının temin ettiği
maddi desteğe güvenerek mesleğini ve ihtisas yapmaktan vaz geçtiğini iddia ve
isbat etmediğine göre, meslekte vaki iki yıla yakın gecikmede Medeni Kanunun
l43/1.maddesi çerçevesinde mevcut ve muntazar menfeatten kaynaklanan ve
tazminatı gerektiren olay olarak kabul edilemez. Davacı yararına maddi
tazminata hükmedilmesi de doğru değildir.
Hükmün bu sebeplerle bozulması gerektiği kanaatındayım.
Başkan Üye
Tahir Alp Özcan Aksoy
|
