 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Hukuk Genel Kurulu
E. 1993/2-971
K. 1994/273
T. 27.04.1994
Özet:Reddolunan mirasın tasfiyesinin, ait olduğu mahkemedi iflas
usulüne göre yapılacağı kuşkusuzdur.
Mahkemece bu hususun gözetilmemesi isabetsiz olduğu gibi, MK.nun 571.
maddesi uyarınca intikal eden, mirasın usulü dairesinde doğrudan doğruya
defteri tutulmadan, terekenin Hazineye intikali doğru değildir.
Bu nedenlerdir ki, Hazinenin yasa hükümlerine aykırı olarak alınan
kararı temyizde hukuki yararı vardır.
Taraflar arasındaki "tereke" davasından dolayı yapılan yargılama
sonunda; (Samsun Birinci Sulh Hukuk Mahkemesi)nce terekenin Hazineye
intikaline dair verilen 8.12.1992 gün ve 37-12 sayılı kararın incelenmesi
Hazine vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay İkinci Hukuk
Dairesinin 6.5.1993 gün ve 4097-4750 sayılı ilamıyla; (... Medeni Kanunun
576. maddesi "mevcudu borcuna yetişmeyen terekenin tasfiyesi mahkemece iflas
kurallarına göre yapılar" kuralını getirmiştir. Miras en yakın tüm mirasçılar
tarafından red edilmediğine göre mahkemece bu yolda işlem yapılmadan yazılı
şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak
dosya yerine geri çevrilmekle; yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece
önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Hazine vekili
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz
edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği
görüşüldü:
Dava, terekeye ilişkindir. Mirasın eş dahil- en yakın tüm mirasçılar
tarafından reddolunduğu hususu tartışmasızdır. Özel Daire ile yerel mahkeme
arasındaki uyuşmazlık, bu gibi halin vukuunda, terekenin tasfiyesinin ne
şekilde yapılacağı ve ayrıca, somut olayda mahkemenin verdiği kabul kararı
itibariyle Hazinenin kararı temyizde hukuki yararı bulunup bulunmadığı
noktalarında toplanmaktadır.
Belirtmek gerekirki, en yakın tüm mirasçıların mirası reddetmelerine
temas eden MK.nun 552. maddesi, sağ eşin de mirası kabul etmemesi halinde,
terekenin tasfiyesinin nasıl yapılacağı hususunda açık bir hüküm
içermemektedir. Bu durumda ilmi içtihatlardan faydanılması ve mehaz kanuna
başvurulması, 28.11.1945 gün, 13-15 sayılı ve 20.09.1950 gün, 4-10 sayılı
Yargıtay İnançları Birleştirme kararları gereğidir.
Türk Medeni Kanunun 552. maddesinin, mehaz İsviçre Medeni Kanunundaki
karşılığı olan 573. maddesinde ise, "en yakın kanuni mirasçıların hepsi
tarafından reddolunan miras, iflas dairesinde tasfiye olunur. Borçların
ödenmesinden sonra tasfiye bakiyesi, red vaki olmamış gibi hak sahiplerine
ait olur" hükmüne yer verilmiştir.
Reddolunan mirasın tasfiyesinin, ait olduğu mahkemede iflas usulüne
göre yapılacağı da İİK.nun 180. maddesinde belirtilmiştir.
Bu itibarla, olayda terekenin iflas hükümlerine göre mahkemesince
tasfiye edilmesi gerektiği kuşkusuzdur.
Mahkemece bu hususun gözetilmemesi isabetsiz olduğu gibi, MK.nun 571.
maddesi uyarınca intikal edecek mirasın usulü dairesinde doğrudan doğruya
defteri tutulmadan, terekenin Hazineye intikaline karar verilmesiyle
yetinilmesi de doğru değildir.
Bu nedenledirki, Hazinenin açık yasa hükümlerine aykırı olarak alınan
kararı temyizde hukuki yararının bulunduğu aşikardır.
O itibarla, Hukuk Genel Kurulu'nca da binemsenen Özel daire bozma
kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya
aykırıdır. Direnme kararı bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Hazine vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme
kararının yukarıda açıklanan Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerle
HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.4.1994 gününde, oybirliğiyle
karar verildi.
Birinci Başkanvekili 11.H.D.Bşk. 10.H.D.Bşk. 17.H.D.Bşk.
İ.Teoman PAMİR N.Özkan İ.T.Ozanoğlu H.H.Karadoğan
13.H.D.Bşk. 15.H.D.Bşk. 18.H.D.Bşk. 14.H.D.Bşk.
A.İ.arslan M.S.Aykonu S.Rezaki E.Özdenerol
16.H.D.Bşk. 12.H.D.Bşk. K.N.Fadıllıoğlu T.Y.Darendelioğlu
O.Arslan C.Sanin
19.H.D.Bşk.V. D.Topçuoğlu H.S.Terzibaşıoğlu Ş.D.Kabukçuoğlu
Y.M.Günel
B.Kartal M.Tunaboylu M.Oskay S.Sapanoğlu
O.Uzgören H.Demirhan S.Erçoklu O.C.Yüksel
A.Ertürk Ö.Aksoy 9.H.D.Bşk.V. H.A.Bengü
O.G.Çankaya
A.E.Baçcıoğlu S.Öztuna Z.Sağdur O.Özgürel
M.S.Özer E.K.Kurşun A.Alyaz B.Özkaya
İ.Karataş H.Erdoğan Y.Özdilek H.Kılıç
G.Arıkan
|
