 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
HUKUK GENEL KURULU
SAYI
Esas Karar
93/2-32 93/l47
Özet:Kocanın başka bir kadınla ilişki kurması halinde, kadın boşanma
sonunda manevi tazminat isteyebilir.
Temyiz eden: 1-Davacı
2-Davalı
Taraflar arasındaki "boşanma" yoksulluk nafakası ve manevi tazminat
"davasından dolayı yapılan yargılama sonunda:Kırşehir 1.Asliye Hukuk
Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 13.6.l991 gün ve 361-199
sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi
üzerine,Yargıtay 2.hukuk Dairesinin 10.ll.l991 gün ve 11609-141/9 sayılı
ilamiyle;(...1-davalının yoksulluk talebi hakkında olumlu yada olumsuz bir
karar verilmemesi;
2-Davalı kocanın başka bir kadınla yaşaması Medeni Kanunun 143.
maddesinde gösterilen davacının şahsi haklarına saldırı teşkil eder. Uygun
miktarda manevi tazminata hükmedilmek gerekirken yazılı gerekçe ile isteğin
reddi usul ve yasaya aykırıdır...)gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri
çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda
direnilmiştir.
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz
edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği
görüşüldü:
Yerel mahkemeninM.K.nun 134/1.maddesi gereğince tarafların
boşanmalarına dair kurduğu hüküm kesinleşmiştir.
Davacı kadının yoksulluk nafakası isteği ile ilğili bir karar
verilmemiş ve manevi tazminat isteği ise reddedilmiştir.
Yerel mahkeme kararının davacı tarafından yoksulluk nafakası ve manevi
tazminat istekleriyle ilğili kısmının temyizi üzerine özel Dairece
karar,davacının yoksulluk nafakası isteği hakkında olumlu yada olumsuz bir
hüküm kurulmaması ve davalı kocanın başka bir kadınla gayri meşru yaşamasının
davacının şahsiyet haklarına saldırı teşkil edeceği vurğulanmak suretiyle,
davacı kadın yararına M.K.nun 143.maddesi gereğince manevi tazminata
hükmedilmesi gereğine işaretle bozulmuştur.
Mahkemece,yoksulluk nafakası ile ilğili bir karar verilmesi gereğine
değinen birinci bozma sebebine uyulmuş ve bu konuda deliller
değerlendirilerek yeni bir mhüküm kurulmuştur.Manevi tazminat isteğinin
reddine dair verilen önceki kararda ise direnilmiştir.Dier bir anlatım
la,direnme yolu ile hukuk Genel Kurulu önüne gelen uyuşmazlık,mahkeme
kararının manevi tazminat isteğinin reddine dair kısmıdır.
Somut olayda,Manevi Kanunun l34/1.maddesine göre açılan ve olumlu
sonuçlanan boşanma davasında ağırlıklı olan gerekçe,davacı kadının
kusursuzluğuna karşın davalı kocanın başka bir kadınla ilişki kurup,bunu
sürdürmesi olduğu anlaşılmaktadır.
Kocanın bu davranışı,ülkemiz toplum gerçekleri gözetildiğinde kadının
şahsiyet haklarını haleldar ettiği gözardı edilemeyecek bir
husustur.Nitekim,emsal bir çok olayda da Hukuk Genel Kurulunca kocanın bu tür
eyleminin kadının şahsiyet haklarına ağır saldırı teşkil edeceği bu nedenle
yararına uyğun bir tazminata hükmedilmesi gerektiği görüşü
benimsenmiştir.(l9.6.l99l tarih l99l/2-282 ve 1991/366 sayılı l0.4.l991 tarih
,l99l/2-96 ve l99l/l86 sayılı kararlar).
O halde, davacı kadın yararına M.K.nun 143.maddesi uyarınca manevi
tazminata hükmedilmesi gereğine işaret eden ve hukuk Genel Kurulunca da aynen
benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulması gerekirken,önceki hükümde
direnilmesi doğru değildir.Direnme kararı bu nedenle bozulmalıdır.
Davalı Hasan Duyar'ın,temyizine gelince;bu davalı bozmadan önceki
kararı temyiz etmiştir.Bozmadan önceki ilk kararı temyiz etmeyen tarafın ise
direnme kararını temyiz etme hakkı bulunmadığından,davalının temyiz istemi bu
nedenle reddedilmelidir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle:
1-Davacı vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının
kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen sebepten
dolayı HUMK.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA ve istek halinde temyiz
peşin harcının geri verilmesine,
2-Davacı vekilinin bozmanın yoksulluk nafakası ile ilğili kısmına
mahkemece uyularak kurulan yeni hükme yönelik temyiz itirazlarının
incelenmesi için dosyanın 2.Hukuk Dairesine gönderilmesine,
3-Davalı Hasan Duyar'ın belirtilen nedenden ötürü temyiz istemi nin
REDDİNE,istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 7.4.l993
gününde,oybirliğiyle karar verildi.
Birinci Başkan Vek. 5.H.D.Başk. 3.H.D.Başk. 8.H.D.Başk. İ.Teoman
Pamir A.H.Karahacıoğlu E.Doğrusöz M.F.Ildız
5.H.D.Başk. 9.H.D.Başk. 7.H.D.Başk. 20.H.D.Başk. 2.H.D.Başk. O.N.Doğan
S.Çetinelli H.Örmeci F.Atbaşoğlu T.Alp
Ö.Göknar 4.H.D.Başk.V. O.Yalçınkaya M.S.Aykonu R.Aslanköylü
M.C.Keskin
l9.H.D.Başk.V. I.Ulaş 1.H.D.Başk.V. N.Yavuz H.Seyrek C.Sanin
Y.M.Günel E.Özkaya
B.Kartal S.Atabek I.Ulusoy K.Öge M.Yakupoğlu M.A.Selçuk
M.Tunaboylu H.Dinç S.Sapanoğlu O.Özgören H.Demirhan M.H.Surlu
S.Sezen K.Acar O.C.Yüksel M.Ertuğrul O.G.Çankaya
A.E.Baçcıoğlu İ.Yanıklar H.Erdoğan İ.N.Ertal M.Aydın
|
