 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Onaltıncı Hukuk Dairesi
E. 1993/1296
K. 1993/10744
T. 18.10.1993
* KADASTRO TESBİTİ
* TAPU KAYDI
* PAYIN ZİLYEDLİKLE İKTİSABI
ÖZET : Tapuda kayıtlı taşınmaz malın belirli bir payının zilyedlikle
kazanılması mümkündür.
(3402 s. Kadastro K. m. 13/B-c, 15/2)
Taraflar arasında, kadastro tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün,
Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu
anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, gereği görüşüldü:
Kadastro sırasında; 66 parsel sayılı, 16100 metrekare yüzölçümündeki
taşınmaz, vergi kaydı ile miras yolu ile gelen kazandırıcı zamanaşımı
zilyetliği nedeniyle Ali adına tesbit edilmiştir. İtirazı kadastro
komisyonunda reddedilen davacı tapu kaydı ve miras yolu ile gelen hakka
dayanarak dava açmıştır. Mahkemece, davanın kabulüne ve dava konusu parselin
payları oranında davacı ve Ali mirasçıları adına tapuya tesçiline karar
verilmiş; hüküm, davalı Muharrem tarafından temyiz edilmiştir.
Çekişmeli parselin tarafların dayanağını oluşturan tapu kaydı kapsamında
kaldığı ve taşınmaza davalı tarafın zilyet bulunduğu dosya kapsamından
anlaşılmaktadır. Taşınmazın 1/2 payı davacı tarafın kök miras bırakanı Cafer
oğlu Cafer adına kayıtlıdır. Bu paya ilişkin tapu kaydının tedavül edip
etmediği Tapu Sicil Müdürlüğü ve Arşiv Dairesi Başkanlığından sorulmamış,
kayıt maliki Cafer'in ölüm tarihi araştırılmamıştır. Davalı taraf ise 1/2
paya malik Hacı Hali oğlu İbrahim payını 1950 yılında satın alarak taşınmazı
tesbit tarihine kadar çekişmesiz, aralıksız ve malik sıfatı ile kullandıkları
ve taraflar arasında mirasçılık ilişkisi bulunmadığı dosya kapsamından
anlaşılmaktadır. 3402 sayılı Kadastro Kanununun 15/2. maddesi gereğince
tapuda kayıtlı taşınmaz malın belirli bir payının zilyetlikle kazanılması
mümkün bulunmaktadır. Hal böyle olunca anılan Kanunun 13/B-c maddesi uyarınca
davacı tarafa ait pay tapusunun hukuki değerini koruyup korumadığı
belirlenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile
yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenle
yerinde bulunduğundan kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), 18.10.1993 gününde
oybirliği ile karar verildi.
|
