 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Birinci Hukuk Dairesi
E. 1993/12660
K. 1993/13311
T. 5.11.1993
* ORTAK DUVARA ELATMANIN ÖNLENMESİ DAVASI
ÖZET : Taraf taşınmazlarını ayıran ortak duvara elatmanın önlenmesine karar
verilebilmesi için, müşterek yararlanma biçimindeki ortaklığa aykırı düşecek
davranış içine girilip girilmediğinin konunun uzmanı bir bilirkişi raporu ile
saptanması gerekir.
(743 s. MK. m. 647)
Taraflar arasındaki davadan dolayı, (Kozan Asliye Hukuk Hakimliği)n-den
verilen 24.2.1993 gün ve 258/33 sayılı hükmün onanmasına ilişkin olan
7.7.1993 gün ve 6339/9401 sayılı kararın düzeltilmesi süresinde davacılar
vekili tarafından istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği görüşülüp
düşünüldü:
Davacıların, kendilerine ait çaplı taşınmaza elatıldığı iddiası ile açtıkları
bu davanın yapılan soruşturması; yanlar arasındaki uyuşmazlığın, taraf
taşınmazlarını ayıran duvarın aidiyetinden ve bunun kullanılış biçiminden
kaynaklandığını ortaya koymuş bulunmaktadır.
Gerçekten, yapılan keşif ve özellikle keşfe ilişkin uzman bilirkişi
raporundan, çekişmeli ara duvarının, müşterek bir duvar olduğu ve kadastrol
tesbitin de bu şekilde gerçekleştiği anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca, davalının müdahalesinin duvarın müşterek olma niteliğine
uygun düşüp düşmediğinin belirlenmesi zarureti doğar. Diğer bir anlatımla,
müşterek tahsise (intifa tarzındaki müşterekliğe) aykırı düşecek davranış
içersine girilip girilmediğinin açıklığa kavuşturulması gerekir.
Öyle ise, yeniden keşif yapılmalı, konunun uzmanı olan bir bilirkişiden
değinilen olgu ve ilkelere cevap verecek içerikte rapor alınmalı ve ondan
sonra sağlıklı bir değerlendirmeyle hüküm kurulmalıdır.
Yerel mahkemenin, noksan soruşturmaya dayanıp, uzun süreli bir muvafakattan
da sözederek davayı reddetmesi doğru değildir. Anılan hususlar, bu kez
yapılan incelemeden anlaşılmış olmakla:
Davacıların karar düzeltme isteklerinin HUMK.nun 440. maddesi uyarınca
kabulüne ve Dairenin 7.7.1993 tarih, 6333/9401 sayılı onama kararının ortadan
kaldırılmasına; Kozan Asliye Birinci Hukuk Mahkemesi'nden verilen 24.2.1993
tarih, 258/33 sayılı hükmün yukarda belirtilen nedenlerden ötürü, HUMK.nun
428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), peşin alınan harcın temyiz edene geri
verilmesine, 5.11.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|