 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.HUKUK DAİRESİ
Sayı :
ESAS KARAR
93/12400 94/495
ÖZET: Ana ve baba ve çocuk yek diğerine karşı aile yararlarını
gerektiren yardımda bulunmak ve çocukların ana-babayı yükümlülüğü vardır.
Nişanlı olmasına rağmen bir başkası ile ilişkiye giren evlatlık
ana-babanın saygınlığına tecavüz etmiş olur. Ancak evlatlık bu olaylar
sırasında reşit olmadığından, olayların kötülüğünün idrakı içinde olup
olmadığı araştırılmak ve sonucuna göre evlatlık ilişkisinin ref'i hakkında
bir karar verilmelidir.
Yukarıda tarihi, numarası, konusu ve tarafları gösterilen hükmün;
Dairenin 6.4.1993 gün ve 1756/3330 sayılı ilamiyle bozulmasına karar
verilmişti. Adı geçen Dairemiz kararının düzeltilmesi istenilmekle, evrak
okundu, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava ve istek evlatlık rabıtasının ref'ine ilişkin olup mahkemece
davanın reddine dair verilen karar davacı tarafından temyiz edilmekle
dairemizce bozulmuştur.
Davalının karar düzeltme istemi üzerine yeniden yapılan incelemede,
Medeni Kanunun 258 maddesinin yollamasıyla aynı yasanın 457/2
maddeleri gereği evlatlığın evlat edinenine veya ailesine karşı yasaca
yükümlü olduğu görevlerini yerine getirmede ağır kusurunun bulunması evlatlık
ilişkisinin bozulmasını gerektirir. Medeni Kanunun 260 maddesi uyarınca
ana-baba ve çoçuk yek diğerine karşı aile yararlarını gerektiren yardımda
bulunmak ve çoçukların ana-babaya riayet etmek (saymak) yükümlülüğü vardır.
Somut olayda davalı evlatlığın evlat edinen Fatmaya Tekme ile vurduğu
uyarılarına kulak asmadığı, nışan yapılmasına rağmen bir başka erkek ile
ilişkiye girerek anne-babanın toplum içindeki saygınlığını dikkate almadığı
gerçekleşmiştir.
Ancak davanın açıldığı ve olayların olduğu tarihte davalı reşit
değildir. Söz konusu olayların oluş tarihlerinin araştırılıp tesbit edilmesi
ve bu tarihlere göre davalının olayların kötülüğünü idrak edip edemiyeceği
hakkında bilirkişi raporu alınması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekir.
Ne varki temyiz incelemesi sırasında bu yön gözden kaçmış olmakla
davalının karar düzeltme isteminin kabulü gerekmiştir.
SONUÇ : Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunun 440/442 maddeleri gereğince
davalının karar düzeltme isteminin kabulüne, dairemizin bozma kararının
kaldırılmasına ve 1. hükmün yukarıda açıklanan değişik gerekçe ile
BOZULMASINA temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine oyçokluğuyla karar
verildi. 20.1.1994
BAŞKAN ÜYE ÜYE ÜYE ÜYE
Tahir Alp Nedim Turhan Ferman Kıbrıscıklı Özcan Aksoy A.İ.Özuğur
(muhalif) (muhalif)
M U H A L E F E T Ş E R H İ
Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre Hukuk Usulü Muhakemeleri
Kanunun 440. maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirisine uygun olmayan temyiz
itirazları yersizdir. Bu itibarla sayın çoğunluğun kabul bozma görüşüne
katılmıyoruz.
Üye Üye
Nedim Turhan A.ihsan Özuğur
|