 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Onsekizinci Hukuk Dairesi
E. 1992/985
K. 1992/2006
T. 27.3.1992
* KAT MÜLKİYETİ KANUNU
ÖZET : Kat Mülkiyeti Kanununun 29. maddesinin 2. fıkrasında; olağanüstü
toplantının sebebinin de bildirilmesi şart koşulduğuna göre, toplantıda
alınacak kararların bildirilen sebeplerle sınırlı olması gerektiği kabul
edilmelidir.
(634 s. KMK. m. 29/2)
Dava dilekçesinde kararların iptali istenilmiştir. Mahkemece, davanın reddi
cihetine gidilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra, dosyadaki bütün
kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Kat malikleri, seçilen yöneticinin istifasından dolayı yasal çoğunluğun
başvurması üzerine bu durumun görüşülmesi ve "apartmanın diğer sorunlarının
görüşülebilmesi için, 5.6.1990 günü saat 20.30'da olağanüstü toplantıya
çağrılmış olup bu konuda düzenlenen çağrı kağıdı Kat Mülkiyeti Kanununun 29.
maddesi 2. fıkrası hükmü uyarınca kat maliklerine imzalattırılmak üzere
toplantı tarihinden 15 gün önce kat maliklerinin bilgisine sunulmak üzere
çıkarılmış olup, davacının 20.5.1990 günü imzasına sunulan çağrı kağıdını
okuduktan sonra imzalamaksızın kapıcıya iade etmiş olduğu bu konuda
düzenlenen 20.5.1990 tarihli tutanaktan anlaşılmıştır. Davacıya çağrı
kağıdını imza etmemesi üzerine iadeli taahhütlü tebligat çıkarılmış ve bu
tebligat kendisine 22.5.1990 tarihinde tebellüğ edilmiştir.
Kat Mülkiyeti Kanununun 29. maddesinin 2. fıkrası, olağanüstü toplantıya
davetin kat maliklerine imzalatılacak bir çağrı veya taahhütlü mektupla
yapılabileceğini hükme bağlamış olup, toplantıya davetin bir çağrıyla
yapılması tercih edilmiştir. Çağrı kağıdını imzalamaktan imtina eden davacı
bu konuda iyiniyetli değildir.
Bu durumda, mahkemece olağanüstü toplantıya çağrının usulüne uygun olduğunun
kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Ancak, sözü edilen 29. maddenin 2. fıkrasında olağanüstü toplantının sebebinin
de bildirilmesi şart koşulduğuna göre toplantıda alınacak kararların
bildirilen sebeplerle sınırlı olması gerektiği kabul edilmelidir.
Olağanüstü toplantıya çağrı kağıdında, yöneticinin istifası ve apartmanın
diğer sorunlarını görüşülmesi öngörülmüş olup, yönetim planındaki değişiklik
bu kapsamda mütalaa edilemez. Sözü edilen toplantıda bunun dışında olmak
üzere yönetim planının bazı maddelerinin kaldırılmasına ve değiştirilmesine
de karar verilmiş olup, toplantıda kabul edilen işletme projesine bu
değişikliğin bir bölümü yansıtılmıştır.
Bu durumda, olağanüstü toplantı sebepleri arasına dahil edilmeyen yönetim
planındaki değişiklik ve ona dayanılarak düzenlenen işletme projesinin iptali
gerektiğinin düşünülmeyerek davanın tamamının reddine karar verilmesi doğru
görülmemiştir.
Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde
hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan
kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), temyiz peşin
harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 27.3.1992 gününde oybirliğiyle
karar verildi.
|