 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1992/9846 1992/11570
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : Edirne 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi : 15.5.1992
Nosu : 1990/36-1992/344
Davacı : Ertan Talay vs. Vek.Av. Nurten Yacel
Davalı : Mehmet Mutafçılar vs.
Dava dilekçesinde kat mülkiyeti kurmak sureti ile ortaklığın
giderilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm
davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
İnşaatı tamamlanmış binaların birbirlerinden ayrılmış parseller
üzerinde bulunması ve birleştirilmelerinin, arada bulunan çocuk bahçesi
nedeni ile, mümkün olmadığı saptandığına göre bu parseller üzerindeki
binalarda müştereken kat mülkiyetine geçilemiyeceğine dair mahkemece yapılan
tespit usul ve yasaya uygun ise de; herbir parsel üzerinde yapılmış binalar
ayrı ayrı ele alınarak Kat Mülkiyeti Kanununun 10. maddesinin son fıkrası
hükmünün, her bir parsel üzerindeki bina üzerinde birbirinden bağımsız olarak
kat mülkiyetine geçilip geçilemiyeceği konusunda herhangi bir araştırma
yapılmadan davanın reddi doğru görülmemiştir.
Dava konusu taşınmazlar tapuda kooperatif adına kayıtlı olup, bu hali
ile davacının pay maliki sıfatı olmadığı cihetle sözü edilen 10. maddenin son
fıkrası hükmü uygulanamaz ise de, kooperatif ortaklarının ferdi mülkiyete
geçtiklerine dair dosya içerisinde bazı belgelerin mevcut olduğu dikkate
alınarak bu konuda da inceleme yapılıp ferdi mülkiyete geçilmiş olduğunun
tespiti halinde kooperatif ortaklarının bağımsız pay malikleri olacakları
cihetle yukarıda açıklandığı gibi işlem ve tahkikat yapılıp kat mülkiyetine
geçiş yoluyla ortaklığın giderilip giderilmeyeceğinin saptanması ve hasıl
olacak sonuca göre karar verilmesi gerekir.
Eksik inceleme ile yazılı olduğu şekilde davanın reddi doğru
görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.11.1992
gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki M.A.Selçuk S.Erçoklu M.Tutar A.Nazlıoğlu
|