 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.Hukuk Dairesi
Sayı:
ESAS KARAR
92/964 92/1341
ÖZET : İhtar kararı üzerine eşin davete icabet etmemiş olması nafaka
isteme hakkını kaldırmaz.
Muhalefet : Önceki olayların etkisinin geçtiği kabul edilen bir
süreden sonra nafaka isteyen eş, ayrı yaşama hakkının doğduğunu isbat
etmelidir.
Taraflar arasındaki tedbir nafakası davasının yapılan muhakemesi
sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği
görüşülüp düşünüldü.
Dinlenen davalı tanıkları, davacı kocanın eşini tatil yapmak amacı ile
kayınpederinin evine bıraktığını, burada iki hafta kalan kadınla
ilgilenmediği, davacının evine götürülen davalıyıda kabul etmediğini ifade
etmişlerdir. Bu durumda davalı kadın Medeni Kanunun l62/3.maddesi gereğince
ayrı yaşamakta haklıdır. Sonradan ihtar kararının gönderilmesi nafaka
isteğine engel teşkil etmez. O halde mahkemece tarafların sosyal ve ekonomik
durumlarına Medeni Kanunun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesine uygun düşecek
nitelikte tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken yasanın yorumunda
yanılgıya düşülerek yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi usul ve
yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün gösterilen sebeple BOZULMASINA, l0.2.l992
tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
BAŞKAN ÜYE ÜYE ÜYE ÜYE
İ.Y.Ömeroğlu Tahir Alp Ş.D.Kabukçuoğlu Hakkı Dinç F.Kıbrıscıklı
(Muhalif)
MUHALEFET ŞERHİ
Medeni Kanunun l62/3.maddesi uyarınca eşinden ayrı yaşama hakkına
sahip kişi nafaka isteyebilir.
Eşlerden birinin diğerine karşı hoş olmayan davranışlarda bulunması
eşlere devamlı ayrı yaşama hakkı vermez. Olayın doğal etkisi geçtikten sonra
hoşgörü ölçülerine göre eşlerin bir araya gelmeleri gerekli ise artık o olay
sebebiyle ayrı yaşama hakkının varlığından söz edilemez. Medeni Kanunun
l32.maddesi uygulaması sebebiyle dairemizin yerleşmiş görüşü bu yöndedir.
(Y.2.H.D.20.12.1985 günlü l0651/10955 sayılı 24.6.l986 günü 5994/6381 sayılı
kararları) Şu halde Medeni Kanunun l32.maddesi uygulanırken önceki olayların
etkisinin geçmiş olması halinde ihtara uymayan eşe; ayrı yaşama hakkın yok,
Medeni Kanunun l62/3.maddesi uyarınca yapılan uygulamada ayrı yaşama hakkına
sahipsin demek çelişki olur. Bu halde tarafları ayrı yaşamaya sevk eden
olayların niteliği itibariyle geçen zaman o alayların etkisini yitirtecek
yeterliktedir. Davacı 27.6.1991 gününde gönderdiği ihtar ile eşini müşterek
eve davet etmiştir. Bu ihtarın samimi olmadığını davacının eve dönmemekte
haklı olduğunu kabule elverişli bir delil ortaya konmamıştır. Mahkemenin
takdirinde bir isabetsizlik yoktur. Karar onanmalıdır.
ÜYE
Tahir Alp
|
