 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Sekizinci Ceza Dairesi
E. 1992/9544
K. 1992/10338
T. 4.9.1992
* 6136 SAYILI KANUNA AYKIRI DAVRANIŞ(3831 sayılı Kanun ile eklenen geçici 8.
maddenin uygulama alanı)
ÖZET : 6136 sayılı Kanuna 3831 sayılı Kanun ile eklenen geçici 8. madde hükmü,
kanundaki şartları oluştuğu takdirde kesinleşmiş bulunan mahkumiyet
kararlarına da uygulanır.
(6136 s. ASK. geçici ek m. 8)
6136 sayılı Kanuna aykırı hareket etmekten sanık İsa'nın, anılan Kanunun
13/2., TCK.nun 59/1. maddeleri uyarınca 4 yıl, 2 ay hapis ve 376.000 lira
ağır para cezası ile cezalandırılmasına, TCK.nun 36. maddesi gereğince suç
eşyası tüfek ve mermilerin zoralımına dair, Van Asliye Ceza Mahkemesi'nce
verilen 4.10.1991 gün ve 1991/717-677 sayılı kararın, Yüksek Yargıtay
Sekizinci Dairesi'nin 11.11.1991 gün ve 1991/10533-10746 sayılı ilamı ile
hükmolunan para cezasının 375.000 lira ağır para cezasına indirilmesi
suretiyle düzeltilerek onanmasını müteakip, Van Cumhuriyet Savcılığı'nın adı
geçen hükümlünün 3831 sayılı Yasadan yararlandırılmasına dair talebi üzerine,
mezkür yasanın tahkikatı sürmekte olan suçlarla ilgili olduğu, infazı
yapılmakta olan suçlarla ilgili hüküm taşımadığı ve kanunun tatbiki yönünde
kanunda yazılı yönetmeliğin de çıkmadığı nedenleriyle karar verilmesine yer
olmadığına ilişkin, Van Asliye Ceza Mahkemesi'nce verilen 17.7.1992 gün ve
1992/67 Müt. sayılı karara karşı vaki itirazın reddine dair merci Van Ağır
Ceza Mahkemesi'nce ittihaz olunan 27.7.1992 gün ve 1992/54 Müt. sayılı kararı
havi dosya tetkik olundu.
Tüm dosya münderecatı ile sanığın savunmasına ve 2.9.1991 günlü ev arama ve
yakalama tutanaklarının içeriğine nazaran, sanığın hiç bir zorluk çıkarmadan
zabıta tarafından evinin aranmasını kabul ettiği, suç konusu silah ve
mermileri kaçırmaya ve gizlemeye çalışmadan bulunmasını temin ettiğinin
anlaşılması ile TCK.nun 2/2. maddesi muvacehesinde, sanığın (hükümlünün) 6136
sayılı Kanuna 3831 sayılı Kanunla eklenen geçici 8. maddeden
yararlandırılması gerekeceği gözetilmeden itirazın kabulü yerine, yazılı
olduğu şekilde gerekçe ile reddine karar ittihaz edilmiş bulunulmasında
isabet görülmediğinden dolayı CMUK.nun 343. maddesi gereğince mezkür kararın
bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı'nın 14.9.1992 gün ve 32579 sayılı
yazılı emrine atfen C. Başsavcılığı'nca düzenlenen tebliğname ile dava evrakı
incelendi:
3831 sayılı Yasa ile 6136 sayılı Yasaya eklenen geçici 8. madde hükmünün
ateşli silahlar ile mermileri ve sayılan diğer maddeleri belirtilen süre
içinde teslim şartını öngörmüş olmasına, bundan önce çıkan benzer yasalardan
farklı olarak yararlanmayı sınırlandırıcı istisnai hiç bir hükme yer vermemiş
bulunmasına, yasada (..takibat yapılmaz..) (..tahkikatlar düşer) denilmekle
isede, bu kanunun kesinleşmiş mahkumiyet kararlarını da içine aldığının
kuşkusuz olmasına, gerek TCK.nun 2. maddesi hükmü, gerekse önceki benzer
Yasaların (2305, 2583 ve 3250 sayılı Kanun) uygulanması sırasında Yargıtay
Ceza Genel Kurulu'nda oluşan görüşlerin ışığında bu kanunun şartları oluştuğu
takdirde kesinleşmiş bulunan mahkumiyet kararlarını da kapsadığına ve
CMUK.nun 402. ve 405. maddeleri hükümleri içinde değerlendirilmesi
gerekmesine, bu yolda yapılacak bir uygulamanın usul ve kanuna ve hakkaniyet
kurallarına uygun bulunmasına, silahın elde edilmesine göre Yargıtay C.
Başsavcılığı'nın yazılı emre atfen düzenlediği tebliğnamede dermeyan olunan
sebepler bu itibarlada varit görüldüğünden Van Ağır Ceza Mahkemesi'nden
verilen 27.7.1992 gün ve 1992/54 Müt. sayılı hükmün CMUK. nun 343. maddesi
uyarınca (BOZULMASINA), ORTADAN KALDIRILMASINA, müteakip işlemlerin yerinde
yapılmasına, sanığın Van Kapalı Cezaevi'nde cezasını çekmekte olduğu dosyadan
anlaşılmakla, cezasının çektirilmemesine ve infazın durdurulmasına, başka
suçtan hükümlü veya tutuklu değilse derhal salıverilmesinin temini zımnında
C. Başsavcılığı'na tezkere yazılmasına, 4.9.1992 gününde oybirliğiyle karar
verildi.
|
