 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Dokuzuncu Hukuk Dairesi
E. 1992/8841
K. 1992/11488
T. 19.10.1992
* HİZMET SÖZLEŞMESİ
* GEÇİCİ GÖREV HARCIRAHI
* DAİMİ GÖREV HARCIRAHI
ÖZET : Davacıya daimi görev harcırahı ödenmişse artık geçici görevden söz
edilemiyeceğinden davanın reddine karar vermek gerekir.
(6245 s. Harcırah K. m. 3-4)
Davacı, harcırah alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya
incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1) Davacı, Karadon Müessesesi işyerinde çalışmakta iken girdiği sınavı
kazanarak başçavuş adayı olarak TTK. Merkez Müessesesi'ne isteklerine aykırı
olarak nakledildiğini, yasa gereği, görev mahalli dışına gönderilmesi nedeni
ile harcırah (geçici görev yevmiyesi) verilmesi gerekirken, verilmediğini
iddia ederek geçici görev yevmiyesi istemiştir.
Davalı ise, zamanında davacının kursa gönderildiğini, ancak kurs süresi
uzayacağı için merkez müessesesine nakledildiğini ve kendisine nakil
harcırahınında tam olarak ödendiğini, kurs bitiminde ihtiyaç duyulan yerlerde
istihdam edileceklerini ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Açıklandığı üzere gerek davacının, gerekse davalının beyanlarından davacının
Karadon'daki işyerinden TTK. Merkez Müessesesi'ne nakledildiği anlaşılıyorsa
da bu nakil keyfiyeti belgelerle tereddüde yer bırakmayacak bir şekilde
tesbit edilip ortaya konulmuş değildir. Şayet, böyle bir nakil mevcutsa ve
davacıya daimi görev harcırahı ödenmişse artık geçici görevden söz
edilemiyeceğinden davanın reddine karar vermek gerekir. Bu yolda gerekli
araştırma ve inceleme yapılmadan geçici görev yevmiyesine karar verilmiş
olması doğru değildir.
2) Eğer davacı Karadon'daki işyerinden Merkez Müessesesi'ne nakledilmişse o
takdirde, geçici görev yolluğu alması gerekir. Ancak, davalı Karadon'la
Merkez Müessesesi arasında müessesece araç temin edilmiş bulunduğunu,
davacının bu araçlardan yararlandığını ve öğle yemeklerinin de, Merkez
müessesesince karşılandığını bildirmiştir. Şayet davacı sabahları İdare
aracıyla merkez işyerine gitmekte ve akşamları Karadon'a dönmekte ve öğle
yemekleri de idarece karşılanmakta ise, geçici görev yolluğu hesabının ona
göre yapılması gerekir. Bu yöndende yeterli bir açıklık getirilmeden geçici
görev yolluğunun tamamına hükmedilmesi keza doğru değildir.
S o n u ç : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle (BOZULMASINA),
peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.10.1992
gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
