 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Onyedinci Hukuk Dairesi
E. 1992/7907
K. 1992/5790
T. 4.6.1992
* ELATMANIN ÖNLENMESİ
* GÖREV
ÖZET : Kadastro Mahkemesine aktarılan davanın konusu olan parseller 4984/97-90
D.İş sayılı dosyanın keşfi sırasında düzenlenen kroki ile Kahramanmaraş
Valiliği'nin 1984/24 sayılı kararına ekli kroki uygulanarak saptanmalı o
parsellerin tümünün malikhanesi 3402 sayılı Yasanın 30. maddesi uyarınca
gerçek hak sahibi adına doldurulacağı düşünülmeli, tarafların dosyaya
bildirmiş oldukları tanıklar taşınmaz başında dinlenmeli, davacıların
dayandığı tapu kaydının 3402 sayılı Kadastro Yasasının 13/B-c maddesi
uyarınca yasal değerini yitirip yitirmediği ve çekişmeli parsellerin tümünü
kapsayıp kapsamadığı tartışılmalı, toplanacak delillerin tümü birlikte
değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmelidir.
(3402 s. Kadastro K. m. 30, 13/B-c)
Taraflar arasında görülen elatmanın önlenmesi davası görevsizlikle kadastro
mahkemesine aktarılması üzerine yapılan yargılama sonunda, davanın kabulüne
dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekili tarafından
süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla; dosyadaki kayıt ve belgeler
incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Kadastro sırasında 461-463-475 parsel sayılı, 9975, 25.000, 10.950 metrekare
yüzölçümündeki taşınmazlar Asliye Hukuk Mahkemesinin 1984/327 sayılı davanın
konusu olduğundan söz edilerek malikhanesi açık bırakılmak suretiyle tesbit
edilmiştir. Asliye Hukuk Mahkemesinde davacı Remzi ve arkadaşları tarafından
Havva aleyhine açılmış olan dava kadastro mahkemesine
devredilmiştir.Mahkemece çekişmeli 461, 463 sayılı parsellerin davacılara ait
tapu kaydı kapsamında kaldığından davacılar adına tesciline 475 sayılı
parselin Asliye Hukuk Mahkemesindeki davanın konusu olmadığından kadastronun
yöntemine uygun olarak tamamlanması için tutanağın Kadastro Müdürlüğüne
iadesine karar verilmiş; hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece; davacıların dayandığı Mart 1323 tarih, 2 nolu sicilden gelen Mart
1984 tarih, 4 nolu tapu kaydının çekişmeli parsellere uyduğundan bahisle
hüküm kurulmuştur. Tapu kaydı 3676 metrekare yüzölçümünde olup parsellerin
yüzölçümü ise 45.925 metrekaredir. Davalılar tapunun parsellerin tümünü içine
almadığını savunmaktadırlar. Bir an için kayıt tüm parselleri kapsasa bile
Mart 1323 tarihinden Ocak 1956 tarihine kadar intikal ettirilmemiştir. Mart
1323 tarihli, 2 nolu kayıt sahibi Mühtedi Mehmet Ali 1936 yılında ölmüştür.
Ocak 1956 tarih, 131 nolu kayıtta 70/80 pay sahibi Cengiz 1956 yılında
ölmüştür. Cengiz'in payı da Mart 1984 tarih, 4 noda intikal ettirilerek
davacılara satılmıştır. Gerek keşifte dinlenen yerel bilirkişiler ve gerekse
K.Maraş Valiliği'nin 5917 sayılı Yasaya göre yaptığı takikat sırasında
1984/24 sayılı men kararında dinlenen tanıklar çekişmeli taşınmazların 40-50
yıl evvelinden beri davalıların miras bırakanı Bekir'in zilyetliğinde olduğu,
onun 1980 yılında ölümü ile ve davalıların bizzat veya icara vermek suretiyle
kullandırdıklarını bildirmişlerdir. Davalıların taşınmazlar üzerindeki
zilyetliğine K.Maraş İkinci Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 20.6.1984 gününde
1984/138-125 sayılı ihtiyati tedbir kararının infazı ile son bulduğu
anlaşılmaktadır. Şu hale göre Asliye Hukuk Mahkemesinden aktarılan davanın
konusu olan parseller 1984/97-90 D.İş sayılı dosyasının keşfi sırasında
düzenlenen kroki ile Kahramanmaraş Valiliği'nin 1984/24 sayılı kararına ekli
kroki uygulanarak saptanmalı o parsellerin tümünün malikhanesi 3402 sayılı
Yasanın 30. maddesi uyarınca gerçek hak sahibi adına doldurulacağı
düşünülmeli, tarafların dosyaya bildirmiş oldukları tanıklar taşınmaz başında
dinlenilmeli davacıların dayandığı tapu kaydının 3402 sayılı Kadastro
Yasasının 13/B-c maddesi uyarınca yasal değerini yitirip yitirmediği ve
çekişmeli parsellerin tümünü kapsayıp kapsamadığı tartışmalı toplanacak
delillerin tümü birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar
verilmelidir.
Eksik inceleme ile hüküm kurulamaz. Davalıların temyiz itirazları yerindedir.
Kabulü ile yukarıda açıklanan nedenlerden ötürü hükmün (BOZULMASINA), istek
halinde temyiz harcının yatırana geri verilmesine 4.6.1992 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
|
