 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Dördüncü Ceza Dairesi
E. 1992/7554
K. 1992/8264
T. 23.12.1992
* TEHDİT
ÖZET : Karısının yakınmasını geri alması mağdur kocasının elinde olmadığından,
iradeyi zorlama öğesinin oluşmadığı ve bu nedenle sanığın bıçakla;
"yakınmadan vazgeçmezsen öldürürüm" demekten ibaret eyleminin TCK.nun 191/2.
maddesine uyduğu gözetilmeden hüküm kurulması yasaya aykırıdır.
(765 s. TCK. m. 191/2)
Konut dokunulmazlığını bozma, zorlama suçlarından sanık Hasan hakkında, Türk
Ceza Yasasının 193/2, 188/3, 59, 36; 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri uyarınca
2 yıl 6 ay hapis, 750.000 lira ağır para cezalarıyla hükümlülüğüne ilişkin,
(Ayvalık Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 1991/429 esas, 1992/26 karar
sayılı ve 13.2.1992 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanık Hasan
müdafii tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C.
Başsavcılığı'nın 25.11.1992 tarihli onama isteyen tebliğnamesiyle 2.12.1992
tarihinde Daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına
göre görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve
gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
A- Sanığa yükletilen gece konut dokunulmazlığını bozma eylemiyle ulaşılan
çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından
işlendiğinin yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün
kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini
sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin
tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere
dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve yasada öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın yasal bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık Hasan müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde
görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN
REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA.
B- Zorlama suçuna ilişkin hükme yönelik temyize gelince:
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak:
Karısının, yakınmasını geri alması mağdur kocasının elinde olmadığından,
iradeyi zorlama öğesinin oluşmadığı ve bu nedenle sanığın, bıçakla
(yakınmadan vazgeçmezsen öldürürüm) demekten ibaret eyleminin, TCY.nın 191/2.
maddesine uyduğu gözetilmeden, yazılı maddeyle hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ve sanık Hasan müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden
tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle (HÜKMÜN BOZULMASINA), 23.12.1992
tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|