 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Ondördüncü Hukuk Dairesi
E. 1992/6770
K. 1993/1704
T. 26.2.1993
* GEÇİT HAKKI
ÖZET : Kafi yolu bulunmayan taşınmazla ilgili olarak, ancak komşu taşınmaz
malikinin dava edilmesi suretiyle genel yola çıkmak için geçit istenebilir.
Aynı taşınmaz maliklerinden birinin, diğer paydaşını dava ederek geçit hakkı
istemesi mümkün değildir.
(743 s. MK. m. 671)
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 30.10.1990 gününde verilen dilekçe
ile geçit hakkı istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda, davanın reddine
dair verilen 31.3.1992 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacılar vekili
tarafından istenilmekle; süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin
kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar
incelenerek, gereği düşünüldü:
Tapuda müşterek malik bulunan davacılar diğer paydaşlarını dava ederek geçit
hakkı talep etmişlerdir. MK.nun 671. maddesi uyarınca, bir taşınmaz maliki
diğer komşusu bulunan taşınmazın sahibini dava ederek genel yola çıkmak için
geçit isteyebilir. Aynı taşınmazın maliklerinden biri diğer paydaşını dava
ederek MK.nun 671. maddesi uyarınca geçit isteyemez. Bu tür yol ihtiyaçları
MK.nun 625. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak müşterek maliklerin
hisselerine tebaen yararlandıkları yerleri girip çıkabilmeleri için diğer
paydaşları ile yaptıkları sözleşmelere uygun olarak yol olarak belirli bir
yerin paydaşlara istifadeye bırakılmaları ile karşılanabilir. Eğer paydaşlar
uzun süreden beri ses çıkartmayarak eylemli bir şekilde belirli bir yerin yol
olarak kullanıldığını kanıtlar ise bu yerin yol olarak kullanılmasına diğer
paydaşların el atmasının önlenmesi istenebilir. Dava bunlarla ilgili
olmadığından red kararı verilmesinde bir usulsüzlük görülmemiştir.
S o n u ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle yerinde görülmeyen temyiz
itirazlarının reddi ile hükmün (ONANMASINA), onama harcının temyiz edenlerden
alınmasına, 26.2.1993 günü oybirliğiyle karar verildi.
|
