 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Ondokuzuncu Hukuk Dairesi
E. 1992/672
K. 1992/887
T. 24.3.1992
* KANIT YÜKÜMLÜLÜĞÜ
ÖZET : Davalı, senetlerin ticari işletmesi ile ilgili olmadığını iddia etmekle
asılın aksini iddia ettiğinden, kanıt yükümlülüğü davalı taraftadır.
(743 s. MK. m. 6)
Taraflar arasındaki menfi tesbit davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda
yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün
süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi,
gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya sipariş verdiği konfeksiyon mallarının
bedeline karşılık olmak üzere 7 adet bono verdiğini, davalının malları
davacıya göndermediğini ve senetlerle ilgili olarak icra takibi yaptığını, bu
senetlerden dolayı davacının davalıya borçlu olmadığının tesbitine karar
verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili ise, davaya konu senetlerin, davalının davacıya sattığı evindeki
halıların arta kalan bedeline karşılık olmak üzere davacıdan alındığını,
davacının iddia ettiği konfeksiyon mallarının siparişi ile ilgisi
bulunmadığını, bu bonoların müvekkilinin ticari defterlerinde kayıtlı
bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Yerel mahkeme, "Davacının davalıya aralarındaki mal alışverişinden dolayı
borcunun bulunmadığı hususunun tesbit edilmediği" yolundaki bilirkişi
raporuna dayanarak davanın reddine karar vermiştir. Davalı taraf süresi
içinde delil ibraz etmemiştir.
Davalı taraf vermiş olduğu 14.10.1988 tarihli delil listesinde, davalının
malları gönderdiğine ilişkin sevk irsaliyesi, ambar makbuz ve faturalara da
dayanmıştır. Davalının yedinde bulunan bu belgeler ibraz ettirilmeden
bilirkişi düşüncesi alınması doğru değildir.
Ayrıca davalı, davaya konu senetlerin başka bir borç ilişkisi olan, evinde
bulunan halıların satışına ilişkin bakiye satış bedeli için alındığını, diğer
bir anlatımla ticari işletmesi ile ilişkisi bulunmadığını savunmuştur. Asıl
olan senetlerin davalının ticari işletmesi ile ilgili olmasıdır. Davalı
ticari işletmesi ile ilgili olmadığını iddia etmekle asılın aksini iddia
ettiğinden, kanıt yükümlülüğü davalı taraftadır.
Yukarıda değinilen hususlar nazara alınmadan davanın reddine karar verilmesi
doğru görülmemiştir.
S o n u ç : Yukarıda yazılı nedenlerle yerel mahkeme kararının davacı yararına
(BOZULMASINA), peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 24.3.1992
gününde oybirliğiyle karar verildi.
|