 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1992/5964 1992/6768
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi :Ankara 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
Tarihi :30.3.1992
Nosu :1991/402-1992/314
Davacı :Eşref Madanlar vekili Av.Engin Özat
Davalı :Müşerref Seyhun vek.Av.İlhan Şener
Dava dilekçesinde alacak ile faiz masraflarının davalı taraftan
tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün
temyiz incelemesi taraflar vekillerince duruşmalı olarak yapılmasıda davalı
vekili tarafından istenilmekle taraflara yapılan tebligat üzerine duruşma
için tayin olunan günde temyiz eden davalı Müşerref Seyhun geldi. Davacı ve
vekili gelmedi. Gelen davalının sözlü açıklamaları dinlendikten sonra işin
incelenerek karara bağlanması için saat 14.00 de bırakılması uygun
görüldügünden belli saatte bütün kağıtlar okunarak tetkik hakiminin
açıklamaları dinlenerek gereği düşünüldü.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Mahkemece bilirkişi marifetiyle saptanan ve davanın 3.024.833 Tlden
ibaret asıl alacağının tahsiline hükmedilmesinde bir isabetsizlik
görülmemiştir.
Ancak;
1-Davalı bütün savunmalarında ısrarla toplantılara çağrılmadığını,
karardan haberdar edilmediğini bildirmiş olup, dava konusu edilen gider ve
avanslarında dayanağını oluşturduğu anlaşılan dosya arasındaki kat malikleri
kurulu toplantılarının birbirlerinden değişik muhtelif tarihlerde yapıldığı,
yönetim planında ise olağan toplantılar için bir tarih belirlenmediği
anlaşılmaktadır. Davalı kat malikleri kurulunca kararlaştırılan gider ve
avanslar payına düşeni ödemekle her zaman yükümlü olmakla beraber
(toplantılardan haberdar edilmemiş olsa bile yönetim planında her ayın 5 ne
kadar avans ve giderlerin ödeneceğine dair hüküm gereği) yasanın 20.
maddesinin 3. fıkrasında yazılı geçikme tazminatından avans ve giderlerin
tahakkukundan itibaren sorumlu tutulabilmesi için bu miktarlardan haberdar
edilmesi gerekir. O nedenle dava tarihinden önceki süre için davalı hakkında
icra takibinde de bulunulmadığı dikkate alınarak 10 geçikme tazminatına,
yukarıda açıklandığı üzere herhangi bir araştırma yapılmadan hükmedilmesi
doğru görülmemiştir.
2-Kabul şekline görede; uygulanan 20. maddenin 3.fıkrası hükmüne göre
gider ve avans payının tamamını ödemeyen kat maliki ödeme gerçekleşinceye
kadar geçikme tazminatı ile sorumlu olduğundan istekte mevcut olmasına karşın
hükmolunan asıl alacağa ödeme tarihine kadar 10 geçikme tazminatınada
hükmedilmemiş olması yasaya aykırı görülmüştür.
Mahkemece yukarıda 1 numara altında sözü edilen hususlarda inceleme ve
araştırma yapılarak ve gerektiğinde bu konuda bilirkişiden ek rapor
alındıktan sonra 2 nolu bentteki hususta dikkate alınmak sureti ile hasıl
olacak sonuca göre bir karar verilmelidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 7.7.1992 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki S.Erçoklu V.Canbilen T.Demirtaş M.Tutar
|
