 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Onbirinci Hukuk Dairesi
E. 1992/5573
K. 1992/10286
T. 28.10.1992
* CEZA MAHKEMESİ MAHKUMİYET KARARI
ÖZET : BK.nun 53. maddesine göre; ceza mahkemesi mahkumiyet kararı maddi
olayın sübut bulması yönünden hukuk mahkemesini bağlar ise de, kusurun
takdiri ve zarar miktarının tayini bakımından bağlamaz.
(818 s. BK. m. 53)
Taraflar arasındaki davadan dolayı, (Gaziantep İkinci Asliye Hukuk
Mahkemesi)nce verilen 26.9.1991 tarih ve 497-547 sayılı hükmün duruşmalı
olarak temyizen tetkiki davalılar vekili tarafından istenmiş olmakla;
dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili kooperatifin eski yönetim kurulunu oluşturan
davalıların 1985 yılında müvekkili kooperatife ait tütünleri, davalılardan
başkan Mahmut'un oğluna yasal ihale prosedürüne uymadan düşük bedelle satarak
kooperatifin (15.697.903) TL. zararına neden olduklarının derecattan geçmek
suretiyle kesinleşen ceza dosyasıyla belirlendiğini ileri sürerek bu miktarın
davalılardan faiziyle müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili; müvekkillerinin davacı zararına hareket etmediklerini,
kesinleşen ceza dosyasındaki miktarın bağlayıcı olmadığını, miktarın hukuk
davasında belirlenmesi gerektiğini istemin fahiş olduğunu savunarak davanın
reddini istemiştir.
Mahkemece; iddia, savunma, mübrez belgeler ve ilgili ceza dosyasına nazaran
davalılardan başkan Mahmut'un oğlu Mithat'a davacı kooperatife ait (28.920)
kg. tütünü düşük bedelle satmak suretiyle görevlerini kötüye kullandıklarının
derecattan geçmek suretiyle kesinleşen ceza dosyasından anlaşıldığı, bu
dosyadaki bilirkişi raporlarının mahkemelerince de kabule şayan görüldüğü,
ancak (455.328) TL.lık usulsüz harcamaya dayalı kalemden davalıların sorumlu
olamayacaklarının anlaşıldığı gerekçesiyle (15.242.575) TL.'nın 31.12.1985
haksız fiil tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalılardan
müteselsilen tahsiline, fazla istemin reddine hükmedilmiştir.
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
BK.nun 53. maddesine göre; ceza mahkemesi mahkumiyet kararı maddi olayın sübut
bulması yönünden hukuk mahkemesini bağlar ise de, kusurun takdiri ve zarar
miktarını tayini bakımından bağlanamaz. BK.nun 53. maddesini bu şekilde
yorumlamak icap eder.
Davalılar ceza dosyasındaki davacı alacağını belirleyen bilirkişi raporunun
yetersiz olduğunu ileri sürerek yeniden inceleme yaptırılmasını
isteyebilirler.
Mahkemece; hükme esas alınan ceza bilirkişi raporunda değinilen stopaj, gider
vergisi, giderler gibi kalemlerin davalılardan istenip istenemeyeceği
hususlarıda nazara alınarak bilirkişi incelemesi yaptırılıp hasıl olacak
sonuca göre hüküm vermek gerekirken, eksik incelemeyle karar verilmesi doğru
olmamıştır.
S o n u ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz
itirazlarının kabulüyle hükmün davalılar yararına (BOZULMASINA), davalılar
vekili yararına taktir olunan (250.000) TL. vekalet ücretinin davacıdan
alınarak davalılara verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde
temyiz edene iadesine, 28.10.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|