 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Dokuzuncu Hukuk Dairesi
E. 1992/5444
K. 1992/10588
T. 29.9.1992
* İHBAR VE KIDEM TAZMİNATI
* İŞYERİNDE İÇKİ ALEMİ YAPILMASI
* HİZMET AKTİNİN FESHİ
ÖZET : İşyerinde bekçi olarak çalışan davacı; 23.11.1990 günü diğer bekçi
arkadaşları ile birlikte gece nöbetinde, işyerinde içki alemi yaptıkları
anlaşılmıştır.
İşveren, davacının eylemini 6-7 Aralık 1990 günü öğrenmiş ve hizmet aktini İş
Kanununun 18. maddesinde öngörülen altı iş günü süresi içinde feshetmiştir.
Böyle olunca, işveren fesihte haklı olup, davacı ihbar ve kıdem tazminatı
isteyemez. Bu isteklerin reddine karar vermek gerekirken kabulü doğru
değildir.
(1475 s. İş K. m. 18)
Taraflar arasındaki ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesi davasının yapılan
yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle
birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde
duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine;
dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
İşyerinde bekçi olarak çalışan davacı, 23.11.1990 gününü 24.11.1990 gününe
bağlayan gece nöbetinde diğer gece bekçileriyle birlikte önce kendi evine
gittikleri, oradan içki temin edip, içlerinden birisi de kadın arkadaşını
aldıktan sonra işyerine döndükleri ve işyerinde içki alemi yaptıkları, bunun
haber alınması üzerine işverence haklarında soruşturmaya başlandığı ve
tahkikatın genişletilmesi sırasında 6.12.1990 ve 7.12.1990 günleri ifadesine
başvurulan diğer bekçiler tarafından davacının da birlikte bulunduklarının
ifade edilmesi üzerine 10.12.1990 tarihinde davacının da hizmet aktinin
feshedildiği anlaşılmaktadır. Olay bu ceryan şekline göre işveren davacının
eylemini 6-7 Aralık 1990 günü öğrenmiş hizmet aktinin de İş Kanununun 18.
maddesinde öngörülen altı iş günü süre içinde feshedilmiştir. Böyle olunca
işveren fesihte haklı olup, davacı ihbar ve kıdem tazminatı
isteyemeyeceğinden bu isteklerin reddine karar vermek gerekirken yazılı
şekilde kabulüne karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
S o n u ç : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle (BOZULMASINA),
davalı yararına takdir edilen 250.000 lira duruşma avukatlık parasının karşı
tarafa yükletilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye
iadesine, 29.9.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|