 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.Hukuk Dairesi
Sayı:
ESAS KARAR
92/5367 92/6781
ÖZET : Uzun süredir ana ile baba olduğu iddia edilen kişinin birlikte
yaşamakta olmaları evlenme vaadinin varlığını göstermez.
Taraflar arasındaki babalık davasının yapılan muhakemesi sonunda
mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği
görüşülüp düşünüldü.
1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun
sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre
aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yersizdir.
2- Davacı ana, davalının evli olduğunu bildirdiğini ancak davalının
boşanıp kendisi ile evlenmeyi vaat ettiğini ileri sürmüş ise de bu konu ve
özellikle döllenme gününde davalının evlenme vaadinde bulunduğu ispat
edilmemiştir. Uzun süredir davacı ile davalının birlikte yaşamakta olmaları
ise tek başına evlenme vaadinin mevcudiyetini göstermez. O halde olayda
Medeni Kanunun 310.maddesi şartları oluşmadığı halde tabii babalık yerine tüm
sonuçları ile babalığa hükmedilmesi doğru bulunmamıştır.
3- Davacının istemi açılarak maddi tazminata hükmedilmesi (HUMK.74)
usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Davalının temyiz itirazının bu sebeple kabulü ile hükmün
BOZULMASINA, l6.6.l992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
BAŞKAN ÜYE ÜYE ÜYE ÜYE
İ.Y.Ömeroğlu Tahir Alp Ş.D.Kabukçuoğlu Hakkı Dinç F.Kıbrıscıklı
|
