 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ
ESAS KARAR
1992/5163 1992/5829
Y A R G I T A Y İ L A M I
Mahkemesi : İzmir 8. Sulh Hukuk Hakimliği
Tarihi : 19.12.1991
Nosu : 1990/616-1991/1804
Davacı : Begovilya Apartmanı Yönetim Kurulu Başkanlığı
Vekili Av.Emine Moralı
Davalı : Nejat Gökhan
Dava dilekçesinde müdahalenin men'i istenilmiştir. Mahkemece davanın
reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davada projeye, yönetim planı ve kat malikleri kurulu kararına aykırı
olarak çatıya tesis edilen su deposunun sökülmesi ve eski hale getirilmesi
istenmektedir.
Kat Mülkiyeti Kanununun 19. maddesi hükmüne göre kat maliklerinden
biri bütün kat maliklerinin rızasını almadıkça ana gayrimenkulün ortak
yerlerinde inşaat, onarım ve tesis yapamaz. Çatı arası Kat Mülkiyeti
Kanununun 4. maddesi hükmüne göre ortak yerlerden bulunduğu cihetle kat
maliklerinin rızası alınmadan yapılan tesisin eski hale getirilmesi gerekir.
Mahkemece her ne kadar Kat Mülkiyeti Kanununun 16. maddesine
dayanılarak dava reddedilmiş ise de, sözü edilen madde hükmü ortak yerlerdeki
ortak mülkiyete ilişkin olup bu hüküm ortak mülkiyete tabi yerlerde paylaşma
yolu ile işgal ve tesis yetkisini vermez. Nitekim ortak yerlerin kullanma
hakkını düzenleyen maddenin 2. fıkrasında genel kömürlük, garaj, teras,
çamaşırhane ve çamaşır kurutma alanları gibi belirli amaçlarla kullanıma
tahsis edilen ortak yerlerin kat maliklerince arsa payları ile oranlı olarak
kullanılacağını hükme bağlamış olup çatı arasına su deposu yerleştirme veya
benzeri tesislerin yapılması için tahsis edilen bir ortak yer bulunmadığına
göre bu madde hükmünün uygulanması da söz konusu değildir.
Bu nedenlerle davanın kabulüne ve 19. maddeye göre diğer bütün kat
maliklerinin rızası alınmadan çatıya yapılan su deposunun kaldırılmasına
karar verilmesi gerekirken davanın reddine karar verilmesi doğru
görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK'nun 428 maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.6.1992 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Sait Rezaki M.A.Selçuk S.Erçoklu V.Canbilen T.Demirtaş
|
