 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Üçüncü Hukuk Dairesi
E. 1992/4767
K. 1992/13461
T. 6.7.1992
* ECRİMİSİL
* FAİZ VE MASRAFLAR
ÖZET : Ecrimisile konu edilen taşınmazların tapuda doğrudan doğruya davacı
adına kayıtlı olduğu, Hazine ve Devletin özel mülkiyetinde bulunan
taşınmazlardan sayılmadığı, davacının söz konusu işlemlerinin 2886 sayılı
Yasaya tabi olmadığının kabulüyle, davaya bakılması ve esasının incelenerek
sonuca göre bir karar verilmesi gerekir.
(2886 s. İhale K. m. 74, 75)
Dava dilekçesinde, 803.425.458 lira ecrimisilin faiz ve masraflarla birlikte
davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece, davanın reddine dair
verilen hükmün temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması davacı vekili
tarafından istenilmekle; dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, tetkik hakiminin
açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:
Mahkemece dava, taraflar arasındaki kira aktinin sona erdiği 7.5.1990 tarihi
ile 12.11.1990 olan tahliye tarihi arasındaki süreye ilişkin olarak ecrimisil
istenmiş ise de; bu işlemin 2886 sayılı Devlet İhale Kanununa göre
düzenlenecek ihbarnamenin davalıya tebliği suretiyle yapılması gerekirken,
davacının bu yola gitmemiş olduğunun belirlendiğinden ve dolayısıyla anılan
ecrimisilin istenebilme koşulları gerçekleşmediğinden sözedilerek
reddedilmiştir.
Oysaki; 1164 sayılı Arsa Ofisi Kanununun 6. maddesinde, davacı Kurum'ca
yapılan arsa alım satımı ve diğer işlemlerin 2490 (yenisi olan 2886) sayılı
Kanun hükümlerine tabi olmadığı belirtilmiş bulunmaktadır.
Öte yandan; ecrimisile konu edilen taşınmazlar, tapuda doğrudan doğruya davacı
adına kayıtlı olup 2886 sayılı Kanunun 74-75. maddelerinde açıklandığı üzere
Hazinenin ve Devletin özel mülkiyetinde veya hüküm ve tasarrufu altında
bulunan taşınmaz mallardan da sayılmaz.
O halde; davacının sözkonusu işlemlerinin 2886 sayılı Yasaya tabi olmadığının
kabulüyle, davaya bakılması ve esasının incelenerek sonucuna göre bir karar
verilmesi gerekirken, belirtilen şekilde davanın reddedilmesi doğru değildir.
Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde
hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan
kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve Yargıtay
duruşmasında vekille temsil edilen davacı taraf için yürürlükte bulunan
Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine göre takdir edilen 250.000 lira
vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalı tarafa verilmesine ve peşin ödediği
temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6.7.1992 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
|