 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
İkinci Ceza Dairesi
E. 1992/4502
K. 1992/4576
T. 17.4.1992
* PARA CEZALARI
ÖZET : Maaş katsayısının artırılmasına ilişkin Bakanlar Kurulu'nun 30.12.1991
gün ve 1991/2575 sayılı Kararı Bütçe Kanunu niteliğinde olmadığından,
1.1.1992-29.3.1992 tarihleri arasında işlenen suçlarda, anılan katsayı artışı
birim sayısının belirlenmesine esas alınamaz.
(765 s. TCK. ek m. 2, 1)
2918 sayılı Kanuna muhalefetten sanık Rafet'in yapılan yargılaması sonunda;
vaki ön ödeme nedeniyle sanık hakkındaki davanın ortadan kaldırılmasına dair,
(Kınık Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 11.2.1992 tarihli hükmün Yargıtay'ca
incelenmesi C. Savcısı tarafından süresinde dilekçeyle istenmek ve dava
evrakı C. Başsavcılığı'nın 31.3.1992 tarihli tebliğnamesiyle Daireye
gönderilmekle okunup, iş anlaşıldıktan sonra gereği düşünüldü:
Sanığa, uygunluk gösteren suçu nedeniyle TCK.nun 119. maddesinde öngörülen
şartları içermeyen biçimde ön ödeme uygulamasında bulunarak ve 135.000 lira
yerine 150.000 lira ödettirilmiş olması isabetsizlikleri, ulaşılan sonucun
doğru olması karşısında neticeye müessir bulunmamış, fazla yatırılan meblağın
istemi halinde ve ek kararla sanığa iadesi mümkün görülmüş, 3506 sayılı
Kanunla TCK.na eklenen ek madde 2'de, ek 1. madde kapsamına giren para
cezalarının, bütçe kanunları ile tespit edilen katsayı farkına göre
belirlenecek birim sayısınca artırılacağı öngörülmüş olup, 3790 sayılı 1992
yılı Bütçe Kanunu, 29.3.1992 gün ve 21186 mükerrer sayılı Resmi Gazete'de
yayınlanarak yürürlüğe girdiği, daha önce Bakanlar Kurulu'nun 30.12.1991
tarih ve 1991/2575 sayılı kararı ile belirlenen 523 maaş katsayısı, sözü
edilen kararın Bütçe Kanunu niteliğini taşımaması itibariyle
1.1.1992-29.3.1992 tarihleri arasındaki dönemde işlenen suçlara ilişkin para
cezalarının artırılmasında esas alınacak birim sayısının belirlenmesine
mesnet alınamayacağı cihetle, bu dönem içindeki suçlar yönünden de 1991 yılı
Bütçe Kanunu ile kabul edilen maaş katsayısı esas alınarak belirlenen üç
birim üzerinden uygulama yapılması gerekeceğinden tebliğnamedeki bozma
düşüncesine iştirak olunmamıştır.
Bu itibarla ve yapılan duruşmaya, gerekçeye göre temyiz itirazları yerinde
olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak (ONANMASINA), 17.4.1992
gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
