 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Dördüncü Ceza Dairesi
E. 1992/4030
K. 1992/5002
T. 1.7.1992
* KENDİLİĞİNDEN HAK ALMAK
* ÖZEL KASIT
ÖZET : Oluşa uygun kabule göre, alacağını almak amacıyla tehditte bulunan
sanığın eyleminin TCK.nun 308/61. maddelerine girip girmeyeceğinin özel kasıt
açısından tartışılmaması yasaya aykırıdır.
(765 s. TCK. m. 308, 61)
İftira ve zorlama suçlarından sanık İsmail hakkında, Türk Ceza Yasasının
188/1-80, 72; 647 sayılı Kanunun 4-6. maddeleri uyarınca 66.500 lira ağır
para cezasıyla hükümlülüğüne, cezasının ertelenmesine ve diğer suçtan
beraatine ilişkin, (Çaycuma Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen Esas
1988-196/Karar 1991-243 sayılı ve 10.10.1991 tarihli hükmün temyiz yoluyla
incelenmesi katılan Ziya vekili ile sanık İsmail müdafii tarafından
istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığı'nın
27.5.1992 tarihli onama isteyen tebliğnamesiyle 3.6.1992 tarihinde Daireye
gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü:
1) Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdanö kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve
gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
İftira suçuna yönelik katılan Ziya vekilinin temyiz iddiaları yerinde
görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE
HÜKMÜN ONANMASINA.
2) Katılan vekiliyle sanık müdafiinin zorlama suçuna ilişkin hükme yönelik
temyizine gelince:
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak:
Oluşa uygun kabule göre, alacağını almak amacıyla tehditte bulunan sanığın
eyleminin TCY.nın 308, 61. maddelerine girip girmeyeceğinin özel kasıt
açısından tartışılmaması,
Yasaya aykırı ve katılan Ziya vekili ile sanık İsmail müdafiinin temyiz
nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle
(HÜKMÜN BOZULMASINA), 1.7.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
